Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Όταν παίζαμε για τη νίκη, Καραγκιόζη μου – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

“Διαβατάρικες σκιές στο σεντόνι της ζωής είμαστε.” έλεγε συχνά ο πατέρας.
“Ας πορευόμαστε με γέλιο και τραγούδι. Κι όποτε σκοτεινιάζει ολότελα,
χορό θα στήνουμε με το σκοτάδι. Αβάντι, μαέστρο!”
φώναζε γελώντας κι άρπαζε την αγαπημένη του φιγούρα…

Γινόμουν δώδεκα εκείνη τη μέρα του Οκτώβρη
που το σεντόνι όλων μας γέμισε ξαφνικά σκιές άγνωστες κι απειλητικές.
Είναι ακόμα νύχτα όταν οι σειρήνες κλέβουν τον ύπνο μας…
“Ξυπνήστε, Κολλητηράκια μου, έχουμε πόλεμο.”

Κάπου στην Αθήνα, τον Οκτώβρη του 1940,
ένα αγόρι συναντά την Ιστορία και πορεύεται μαζί της…

Προλογίζει η συγγραφέας Αγγελική Βαρελλά.
Αφηγείται ο καραγκιοζοπαίκτης Άθως Δανέλλης.

Εικονογράφηση: Αχιλλέας Ραζής
Πρόλογος: Αγγελική Βαρελλά

Παιδική λογοτεχνία, Ελληνοεκδοτική, 2019, 72 σελ.

Μόνο αν θέλω – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

…Σήμερα τα χέρια μου κέρδισαν βραβείο και εγώ μια αγκαλιά από την κυρία Ρένα. Η αγκαλιά της -το μεγαλύτερο βραβείο- είναι μια θάλασσα γιαούρτι. Δροσερή, γλυκιά, βελούδινη. Μέσα της ηρεμώ. Και μετά φτιάχνω ωραία πράγματα. Είναι σαν της μαμάς. Του μπαμπά, πάλι, είναι μια μεγάλη τραμπάλα.
Πότε φιλάω τα λουλούδια και πότε κυνηγάω τα σύννεφα.

Την αγκαλιά όμως της θείας Μαίρης, που μένει δίπλα μας, δεν την μπορώ…”

Μια ιστορία για το δικαίωμα των παιδιών στο σώμα τους, το δικαίωμα να λένε όχι σε φιλιά, αγκαλιές και αγγίγματα που δεν επιθυμούν, ακόμα κι αν προέρχονται από οικεία και προσφιλή πρόσωπα. Μια ιστορία για τον σεβασμό στα παιδιά ως υποκείμενα με ελεύθερη βούληση.

Eικονογράφηση: Σάντρα Ελευθερίου

Παιδική λογοτεχνία, Μίνωας, 2018, 32 σελ.

Φον ο φοβερός – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Μόλις φύτρωσε ένα ακόμη κεφάλι στους ώμους μου.
Ένα τεράστιο κεφάλι. Με πέντε μάτια και τρία στόματα.
Η φαγούρα στους ώμους το έδειχνε καθαρά.
Να είναι καλά ο Γιάννης.
Δεν πρόλαβα να συνηθίσω το κεφάλι δράκου με τα έξι χέρια
που μου πρόσθεσε ο Νίκος χθες βράδυ και τσουπ… ένα ακόμη.
Αλλά ούτε κι αυτό θα το χαρώ.
Σε λίγο κάτι καινούριο θα ξεφυτρώσει πάλι.
Ούτε μάγος να ήμουνα με τόσες μεταμορφώσεις.
Κάθε στιγμή αλλάζω μορφή…

Γεννήθηκα μαζί με τη ζωή.
Έχω διαφορετικά πρόσωπα. Όσα και αυτοί που με βλέπουν…

Όλοι φοβούνται κάτι. Κάποιον. Εμένα.

Εμένα με τα πολλά πρόσωπα και το ένα κι ανατριχιαστικό όνομα.
Το ξέρεις. Φον…

Eικονογράφηση: Αιμιλία Κονταίου

Παιδική λογοτεχνία, Ελληνοεκδοτική, 2017, 40 σελ.

Φένια, η αγαπημένη των ήχων – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Πώς θα ήταν ο κόσμος μας, αν είχε μόνο ήχους; Αν αναγνωρίζαμε τα λουλούδια από το άρωμά τους και μόνο; Αν υπήρχε μόνο ένα χρώμα;

Η Φένια, ένα πλάσμα με φωτεινό χαμόγελο και ιδιαίτερες ικανότητες, μας παίρνει από το χέρι για να μας δείξει τον δρόμο…
Έπαινος Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς 2012

Eικονογράφηση: Έφη Λαδά

Παιδική λογοτεχνία, Εκδόσεις Πατάκη, 2015, 32 σελ.

Τα κλαδιά της σοφίας – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Ένα δέντρο ήταν, μια βελανιδιά σαν όλες τις άλλες.
Σε μια μικρή πόλη του μακρινού Βορρά…
Ετούτη, όμως, η βελανιδιά ξεχώριζε μέσα στην πράσινη θάλασσα.
Ήταν η ψηλότερη και η μεγαλύτερη από όλες…
Μετρούσε πάνω από τριακόσια χρόνια σ’ αυτό το δάσος…
Ο χρόνος, φίλος παράξενος, της είχε φέρει συντροφιά
μυριάδες πρόσωπα. Ας μην ταξίδεψε ποτέ της.
Όλη η ανθρώπινη ιστορία είχε παρελάσει από μπροστά της.
Όχι μόνο αυτή που γράφουν τα επίσημα βιβλία.
Και μαθαίνουν τα παιδιά στο σχολείο. Αλλά και η άλλη.
Η ιστορία των απλών ανθρώπων.
Η ασήμαντη για να καταγραφεί στα αρχεία.
Αυτή που μόνο για τους ίδιους έχει αξία.
Και τι δεν είχε δει…

Eικονογράφηση: Ντανιέλα Σταματιάδη

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Παρρησία, 2014, 24 σελ.

Θέλω να γίνω μάγος – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Είμαι η Μάνια και θέλω να γίνω μάγος. Σαν αυτόν στα γενέθλια της Έλλης. Και σαν τους μάγους των παραμυθιών. Να εμφανίζω κουνέλια και να εξαφανίζω τον μικρό μου αδερφό. Να βγάζω λουλούδια από το μανίκι μου για τη μαμά και να διώχνω τους εφιάλτες όταν κοιμάμαι. Να σβήνω όσα μας στενoχωρούν και να είναι όλοι χαρούμενοι. Γι’ αυτό, προχθές άρχισα τα μαγικά. Πήρα το πλατύ ψάθινο καπέλο της μαμάς και…
Μια τρυφερή ιστορία, με την αθωότητα και το χιούμορ ενός μικρού παιδιού, που ενθουσιάζεται με τη μαγεία και θέλει τη χαρά για όλους γύρω του με τον δικό του μοναδικό τρόπο.

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Ψυχογιός, 2014, 48 σελ.

Ο Αλέκος στη χώρα των παθημάτων – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Την περασμένη εβδομάδα πέρασα απίθανα στο χωριό του παππού. Έπιανα πυγολαμπίδες, τους έβαζα φωτιά και τις έκανα πυρολαμπίδες. Ζουλούσα τις πασχαλίτσες για να φύγουν οι μαύρες βούλες. Τραβούσα τα πόδια στις ακρίδες να μακρύνουν, για να πηδούν πιο μακριά, και γίνονταν μακρίδες. Όλα αυτά βέβαια τα έκανα από “καθαρά επιστημονικό ενδιαφέρον”, όπως λέει και ο μπαμπάς, που είναι αληθινός επιστήμονας, με πτυχίο και γραφείο. Σήμερα, όμως, το νέο μου πείραμα με τις πεταλούδες δεν πήγε όπως το υπολόγιζα…
Μια ιστορία με χιούμορ για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας απέναντι στη φύση και στα πλάσματά της.

Α΄ Έπαινος Παραμυθιού Εταιρείας Τεχνών, Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου (2013).

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Ψυχογιός, 2013, 56 σελ.

Χάρης και Φάρις – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Κάθε μέρα η διαδρομή για το σχολείο είναι μια συναρπαστική περιπέτεια. Ατέλειωτες μάχες με δράκους και τέρατα και στρατιές πολεμιστών… Για κακή μου τύχη, τις τελευταίες μέρες το μόνο που συναντώ είναι ένα γκρι κουβάρι. Για την ακρίβεια, δεν το συναντώ. Είναι κάτω από τη γέφυρα. Στην αρχή, νόμιζα ότι ήταν παλιά ρούχα πεταμένα. Σήμερα όμως το κουβάρι κουνήθηκε. Αλήθεια σας λέω. Όχι, δεν είναι πάλι η φαντασία μου. Το κουβάρι κουνιέται. Το κουβάρι δεν είναι… κουβάρι. Είναι… παιδί. Παιδί; Και τι κάνει εκεί κάτω; Μόνο του… Δεν πάει σχολείο;
Μια ιστορία για τη φιλία, πέρα από σύνορα, γλωσσικούς περιορισμούς, προκαταλήψεις.
Στο παράρτημα του βιβλίου, εκτός από τις καλημέρες και τα ομαδικά παιχνίδια από τις χώρες των ηρώων, οι εκπαιδευτικοί θα βρουν προτάσεις για την επεξεργασία της ιστορίας, με κύριο στόχο την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και την κριτική θεώρηση στάσεων και αντιλήψεων.
Επίμετρο από το Ελληνικό Τμήμα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Eικονογράφηση: Κατερίνα Χαδουλού

Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Βιβλιόφωνο, 2013, 64 σελ.

Οι νταήδες του βυθού και ο Ρομπέν των θαλασσών – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Ποιος είπε ότι οι ήρωες γεννιούνται θαρραλέοι; Ή πώς γνωρίζουν τη δύναμή τους και το δρόμο τους από την αρχή; Ήρωες με καθαρή καρδιά μπορεί να βρίσκονται παντού, ακόμη και στα άγνωστα βάθη της θάλασσας. Μπορεί τη μια στιγμή να βουλιάζουν στο φόβο και την άλλη να αναδύονται για να αναμετρηθούν, σε έναν αγώνα ηρεμίας, με όσους χαίρονται με τον πόνο των πιο αδύναμων. Ο φίλος μας ο Ιερεμίας, που υποφέρει καιρό από τα Κοφτερά Χαμόγελα, τους νταήδες του βυθού, υψώνει την ηρωική του μύτη και ορμά για τη δική του αλήθεια και για αυτούς που αγαπά.
Μια ιστορία για τον εκφοβισμό.
Στο παράρτημα του βιβλίου, ο Ιερεμίας απευθύνεται στο παιδί-αναγνώστη που μπορεί σε ένα περιστατικό εκφοβισμού να είναι στη θέση του θύματος, του θύτη ή του θεατή και το συμβουλεύει τι να κάνει για να αλλάξει την κατάσταση.
Επιπλέον, οι εκπαιδευτικοί και οι εμψυχωτές ομάδων με παιδιά θα βρουν αρκετές προτάσεις για την επεξεργασία της ιστορίας, με κύριο στόχο τη διερεύνηση της στάσης των εμπλεκόμενων στο φαινόμενο του εκφοβισμού, των επιπτώσεων και των τρόπων αντιμετώπισής του.

Εικονογράφηση: Κατερίνα Βερούτσου

Παιδική λογοτεχνία, Susaeta, 2011, 55 σελ.

Η χειροβοµβίδα που ήθελε να είναι σαν… τη βίδα! – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Κάπου σ’ έναν ταλαιπωρηµένο πλανήτη, υπήρχε κάποτε µια άπληστη χώρα, η Φοβερινική…
Ο πόλεµος ήταν η ειδικότητά της.
Στην άκρη ενός δάσους της Φοβερινικής, ήταν κάποια στιγμή ένα οπλοστάσιο…
Σε µια γωνιά αυτού του οπλοστασίου βρέθηκε κάποτε µια χειροβοµβίδα που ήταν µάλλον διαφορετική από τις άλλες…
Αυτή, σε αντίθεση µε τα αδέρφια της, δεν ένιωθε χαρά µε την καταστροφή. Δεν δεχόταν ότι φτιάχτηκε για να προκαλεί θλίψη…

Eικονογράφηση: Ελίζα Βαβούρη

Παιδική λογοτεχνία, Άγκυρα, 2011, 30 σελ.

Μια μάσκα γελάει και κλαίει – Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Ήταν κάποτε μια μάσκα που δεν ήταν συνηθισμένη. Ήταν μια διπλή μάσκα.
Ήταν και χαρούμενη και λυπημένη.
Ήταν λυπημένη, όταν… την κορόιδευαν οι άλλες μάσκες, επειδή ήταν διαφορετική…
όταν έκοβαν τα δέντρα…
όταν είχε πόλεμο…
Και ήταν χαρούμενη, όταν… τη φιλούσαν και την αγκάλιαζαν… όταν έτρωγε με τη μαμά της και τον μπαμπά της… όταν…

Παιδική λογοτεχνία, Νίκας/Ελληνική Παιδεία Α.Ε., 2009, 40 σελ.

Παραμυθορουφήχτρα Γιώτα Κ. Αλεξάνδρου

Για μια χούφτα παραμύθια: Θεατρικό έργο για παιδιά


Το Παραμυθιστάν κινδυνεύει! Ο Δόκτωρ Μπαμπέσης Πανουργίδης επιτίθεται στις ιστορίες με την τρομερή παραμυθορουφήχτρα του.
Θα μπορέσουν η Κοκκινοσκουφίτσα και η Χιονάτη να γλιτώσουν τα παραμύθια από τη σατανική μηχανή του παραμυθοκιμά ή θα εξαφανιστούν μια για πάντα στο στομάχι του Δόκτορα;

Mουσική σύνθεση: Χαράλαμπος Γωγιός

Παιδικό θεατρικό, Ωρίων, 2004, 88 σελ.

Ο Αστερής παθαίνει… βλάβη κι άλλες χριστουγεννιάτικες ανακατωσούρες – Γ. Αλεξάνδρου

Παιδικό θεατρικό έργο


-Τι γίνεται όταν ο διαλεχτός του Θεού, ο Αστέρης, παθαίνει… βλάβη και πρέπει τη γέννηση του Χριστούλη να προλάβει; Θα μπορέσει εγκαίρως την άκρη να βρει ή η ευκαιρία της ζωής του να λάμψει, θα χαθεί;
-Γιατί κάποια έλατα γίνονται γνωστά ως “Τα αντιστασιακά έλατα” στου κόσμου τα πέρατα; Πώς αποφασίζουν στη θλιβερή τους μοίρα ν’ αντιταχθούν και στο “Ζώον ΤV” να βγουν να διαμαρτυρηθούν;…
….Στα καυτά αυτά ερωτήματα κλήθηκε ν’ απαντήσει η οργάνωση “Η φαντασία στα θρανία” και με γοργά βήματα τις σελίδες να διασχίσει. Το πόρισμα αυτής της έρευνας της ξενυχιαστικής δημοσιεύεται σ’ αυτό το βιβλίο που το διαβάζει ο καθείς. Για τυχόν ψευδείς ή ανακριβείς πληροφορίες πρέπει να εκδιωχθεί και να τιμωρηθεί η Γιώτα Αλεξάνδρου και μόνο αυτή. Τα λοιπά μέλη της οργάνωσης δε φέρουν καμία ευθύνη, είναι οικολόγοι και κυκλοφορούν με πατίνι.
Το βιβλίο ανήκει στη σειρά «Το θέατρο πάει σχολείο» και περιέχει 8 Χριστουγεννιάτικες παραστάσεις με το καυστικό χιούμορ της Γιώτας Αλεξάνδρου και αναφορές στη σύγχρονη πραγματικότητα.

1) Ο Αστερής παθαίνει… βλάβη
Είναι αλήθεια, ο Αστερής είναι ο εκλεχτός του θεού, ο πιο μικρός και πιο αγνός στην καρδιά. Όμως η μεγάλη του ανησυχία, είναι μήπως δεν τα καταφέρει να φωτίσει αρκετά με το φως του τον ουρανό την κρίσιμη στιγμή, Παραμονή Χριστουγέννων. Κάνει μια δοκιμή και να που έγινε αυτό που φοβόταν πιο πολύ, έπαθε βλάβη. Μα πως είναι δυνατόν ένα αστέρι να χάσει τη λάμψη του; Κάποια λύση πρέπει να βρεθεί και ο Αστερής να προλάβει τη γέννηση του Χριστού και με το φως του να οδηγήσει τους τρεις Μάγους στη Φάτνη. Ήρθε η ώρα ο Αστερής να δείξει το δρόμο το σωστό και να μείνει στην ιστορία ως το πιο ξεχωριστό αστέρι της θείας γέννησης. Μια τρυφερή ιστορία για την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και τη δύναμη της φιλίας.

2) Τα αντιστασιακά έλατα
Τα ζώα του δάσους αγωνίζονται να σώσουν τα έλατα, που κινδυνεύουν να κόψουν οι ξυλοκόποι για τις γιορτές των Χριστουγέννων. Οι άνθρωποι συνηθίζουν να στολίζουν τα έλατα με πολύχρωμες μπάλες και λαμπάκια, όμως όταν περάσουν οι γιορτές θα τα πετάξουν στα σκουπίδια. Μήπως να το σκάσουν και να ξεριζωθούνε ή να διαμαρτυρηθούν με το δικό τους τρόπο; Τα Έλατα αντιστέκονται στη μοίρα τους και αγωνίζονται για τη ζωή τους στο δάσος. Στον αντιστασιακό αγώνα έχουν συμμάχους τα ζώα, που δε διστάζουν να διαμαρτυρηθούν στην εκπομπή «Είμαστε ζώα και μας αρέσει» της TV. Τη λύση θα δώσουν τα παιδιά, που θα δουν την εκπομπή και αμέσως θα ζητήσουν από τους γονείς τους να αγοράσουν ψεύτικο έλατο για τα Χριστούγεννα και ν’ αφήσουν τα’ αληθινά έλατα στη γη τους να γεράσουν. Μια οικολογική πρόταση για περιβαλλοντικό πρόγραμμα με δράση και ανατροπές.

3) Ο Αϊ-Βασίλης παθαίνει αμνησία;
Ο Αϊ-Βασίλης δεν θυμάται ποιος είναι και αναρωτιέται τι του συμβαίνει. Αντί να φορά τη στολή του βρίσκεται με τις πυτζάμες του στο δωμάτιο του και δεν θυμάται απολύτως τίποτα. Μάλλον έπαθε αμνησία και τα νανάκια πρέπει να τον βοηθήσουν να θυμηθεί γιατί κινδυνεύει η Πρωτοχρονιά να χαθεί. Όσο και να προσπαθούν όμως οι μικροί βοηθοί του Άϊ Βασίλη τίποτε δεν καταφέρνουν, ώσπου ο Ξωτίκης παρατηρεί ένα μεγάλο καρούμπαλο στο κεφάλι. Το μυστήριο λύθηκε ένα χτύπημα στο κεφάλι τον έφερε σ’ αυτή την κατάσταση και μάλλον έχει πάθει αμνησία. Μήπως με ένα χτύπημα στο κεφάλι καταφέρει να θυμηθεί την αποστολή του και να μοιράσει τα δώρα σε όλου του κόσμου τα παιδιά; Ένα είναι σίγουρο “αν από χτύπημα η αμνησία έχει έρθει, τότε μόνο με χτύπημα θα συνέρθει!” όπως λέει κι ο Γρήγορος, βοηθός που το μυαλό του παίρνει γρήγορες στροφές. Ευρυματικά τα ονόματα – χαρακτήρες των βοηθών του Άϊ Βασίλη όπως:
“Κοιμήσης, Ξαγρύπνης, Εργατοκός, Ζουζούνης, Ντουβάρης, Διαβασμένος, Μπουμούνας, Διαβασμένος, Ανήσυχος, Ξυπόλυτος και πολλά άλλα.

4) Οι καλικάντζαροι… αγνώριστοι
Πλησιάζουν Χριστούγεννα και οι καλικάντζαροι ετοιμάζονται για του κόσμου τις σκανταλιές. Όμως φέτος αποφάσισαν, έτσι για αλλαγή, για μια χρονιά να γίνουνε καλοί και στους ανθρώπους λίγο να μοιάσουν. Τις νοικοκυρές θα βοηθήσουν και γλυκά θα φτιάξουν όμως δεν θα φάνε ούτε μπουκιά και «όχι» θα λένε ευγενικά.
Στα σπίτια θα τρυπώνουν μυστικά και θα καθαρίζουν, όλα ν’ αστράφτουν από καθαριότητα. Τόσα παραμύθια έχουν γραφτεί για καλικάντζαρους και θα γράψουν κι άλλα για να βγάλουν λεφτά. Οι ιδέες πέφτουν σα βροχή και οι καλικάντζαροι σκέφτονται σοβαρά τη μεταμόρφωσή τους σε ο,τι πραγματικά επιθυμούν να γίνουν. Η εμφάνιση παίζει σημαντικό ρόλο και κάποιοι αποφάσισαν να πετάξουν τα κουρέλια και να γίνουν μοδάτοι αλλά και διατροφή ενώ κάποιοι άλλοι παρέμειναν με τα κουρέλια. Τι συμβαίνει όμως όταν η καλοσύνη τους δεν ανταμείβεται και τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο; Όπως λέει και μια σοφή παροιμία: “Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά τ’ όνομα”. Μια γνωστή ιστορία που ανατρέπει τα δεδομένα και οι καλικάντζαροι γίνονται από κακοί καλοί, όμως θα καταφέρουν να πείσουν τους ανθρώπους για αυτή την παράξενη αλλαγή στη συμπεριφορά τους; Ανατρεπτική η ιστορία της Γιώτας Αλεξάνδρου που θα σας κάνει να γελάσετε με την ψυχή σας. Πρωταγωνιστούν οι πιο αστείοι καλικάντζαροι όπως ο Μαλαγάνας, ο Κοψομεσίτης, ο Κουλοχέρης, ο Περίδρομος, ο Κατσικοπόδαρος και άλλοι πολλοί.

5) Η Πρωτοχρονιάτικη γκάφα του Αστακονόμου
Η ζωή κυλά ήρεμα και ειρηνικά, μ’ αγάπη και χωρατά για τα ψάρια και όλα τα πλάσματα του βυθού. Η είδηση ότι πλησιάζει η Παραμονή Πρωτοχρονιάς κι ο Αϊ Βασίλης θα μοιράσει δώρα σε όλα τα παιδιά στη μακρινή στεριά, αναταράσσει τα νερά της μικρής κοινωνίας των ψαριών. Το χελιδονόψαρο φέρνει τα νέα και στα ψάρια βάζει την ιδέα, να του γράψουν γράμμα μήπως συγκινηθεί και κατέβει στο βυθό. Έτσι κι έγινε κι ο Αϊ Βασίλης φορώντας στολή δύτη καταφθάνει στο βυθό. Όμως αρχίζει μια σειρά από παρεξηγήσεις που σε μπλεξίματα τον Αϊ Βασίλη θα οδηγήσουν. Ο Αστακονόμος περνά τον Αϊ Βασίλη για κλέφτη και ζητά ταυτότητα και ο Αϊ Βασίλης ψάχνει αλλά δεν τη βρίσκει. Τα δώρα πρέπει να μοιράσει και σε βυθό και σε στεριά πριν να είναι πολύ αργά! Το σκηνικό αλλάζει και η μικρή κοινωνία των ψαριών αντικατροπτίζει την δική μας κοινωνία και ο αστακονόμος τον αστυνομικό που προσπαθεί να εφαρμόσει το γράμμα του νόμου αλλά έχει πλήρη άγνοια.

6) Η φαντασμένη βασιλοπούλα Γαλοπούλα
Σ’ ένα κοτέτσι ζει μια φαντασμένη βασιλοπούλα γαλοπούλα που περηφανευόταν για την αριστοκρατική καταγωγή της. Δεν γνωρίζει όμως ότι πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και το έθιμο των ανθρώπων είναι να μαγειρεύουν γαλοπούλα ψητή. Ο Σόφιος, ένας ασπρομάλλης γάλος, το γνωρίζει καλά και τα νέα μεταδίδονται γρήγορα στο κοτέτσι. Η λύση είναι μια, να το σκάσουν για άλλο τόπο μακρινό και οι γαλοπούλες τρέχουν να ξεφύγουν κι απο πίσω ακολουθούν οι κότες. Η βασιλοπούλα γαλοπούλα αρνείται να ξεσπιτωθεί και να αφήσει να της φάει το στέμμα κανένας πετεινός. Δυσκολεύεται ν’ αφήσει τα λούσα και τις ανέσεις του κοτετσιού, όμως στο τέλος υπακούει στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης και όπου φύγει φύγει. Η ματαιοδοξία παρολίγο να στοιχίσει στη φαντασμένη βασιλοπούλα Γαλοπούλα την ίδια της τη ζωή.

7) Δεν πάει ο Παλιός Χρόνος!
Ο Αγάπιος, της Αγάπης το αστέρι και η Νέρα, η νεράιδα των Χριστουγέννων θα μας διηγηθούν μια διαφορετική ιστορία για τη διαδοχή του Παλιού Χρόνου από το Νέο Χρόνο. Ο Παλιός Χρόνος αγωνίζεται να κρατήσει την αρχηγία και αρνείται να παραχωρήσει τη θέση του στον Νέο Χρόνο. Δημοψήφισμα ζητά και έχει πάντα δίπλα του τους 12 μήνες τα παιδιά του που με κατεργαριές προσπαθούν να παραμείνουν στο θρόνο. Όμως τα αποτελέσματα δείχνουν ό τι η νέα γενιά προτιμά το Νέο Χρόνο για ν’ αναλάβει την εξουσία. Ο Νέος Χρόνος δείχνει καλό και συμπονετικό παιδί και αποφασίζει να κυβερνήσει μαζί με τον Παλιό Χρόνο και να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα από κοινού. Όσο για τα προβλήματα, ένα σωρό πόλεμοι, αρρώστιες, φυσικές καταστροφές, ανεργία, πείνα… Ο Παλιός Χρόνος αντιπροσωπεύει τα γηρατειά που απομονώνουν τους ανθρώπους και περνούν στην αχρηστία, ενώ ο Νέος Χρόνος τη Νέα γενιά που το μέλλον ανήκει στους νέους. Σεβασμός στα γηρατειά! Η αρμονική συνύπαρξη και η συνεργασία γεφυρώνει το χάσμα των γενεών.

8) Ο Άγιο – Βασίλης από την Καισαρεία
Η γιαγιά ξέρει ιστορίες να λέει στα παιδιά αλλα και στα παιδιά αρέσει πολύ να ακούνε ξανά και ξανά μια ιστορία για ένα διαφορετικό Άγιο, τον Έλληνα Αϊ Βασίλη. Αυτός λοιπόν είναι ο Μέγας Βασίλειος από την Καισαρεία . Πριν από πολλά χρόνια, μια Παραμονή Πρωτοχρονιάς σε μια καλύβα ζούσε μια οικογένεια φτωχή και είχε ένα παιδί πολύ άρρωστο, αλλά δεν είχαν λεφτά για να φωνάξουν το γιατρό. Μια μέρα τους επισκέφτηκε ο Μέγας Βασίλειος, ντυμένος με φτωχικά ρούχα και εκείνοι τον καλοδέχτηκαν και του πρόσφεραν από το λιγοστό φαγητό τους. Τότε ο Μέγας Βασίλειος έκανε το θαύμα του και αρχίζει το ραβδί που κρατάει να βλασταίνει και να γεμίζει το δωμάτιο πέρδικες, πουλιά και χρυσά φλουριά. Ο Άγιος Βασίλης από την Καισαρεία ανταπέδωσε τη φιλοξενία που του είχε προσφέρει η φτωχή οικογένεια με το παραπάνω. Από τότε επισκέπτεται κάθε χρόνο όλου του κόσμου τα παιδιά που τον έχουν ανάγκη και είναι ο Μέγας Βασίλειος των φτωχών.
Mουσική σύνθεση: Ηλίας Λιούγκος

Παιδική λογοτεχνία, Ωρίων, 2003, 87 σελ.