Παρακολούθησε σπουδές κλασικής και νεοελληνικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή για το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, το ιστορικό μυθιστόρημα “Ο Γιωρκής ο Καρπασίτης”, το 1998.
Την περίοδο 2001-2011 κυκλοφόρησαν 8 βιβλία του για παιδιά, το τελευταίο εκ των οποίων, με τίτλο “Τα τρύπια τείχη”, τιμήθηκε με αναγραφή στον πίνακα White Ravens της Διεθνούς Βιβλιοθήκης Νεότητας του Μονάχου.
Η συλλογή διηγημάτων “Μικροί ερωτικοί θρήνοι” τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Νέου Λογοτέχνη στην Κύπρο το 2002 και ήταν η κυπριακή συμμετοχή για τη λογοτεχνία στη 12η Bienale Νέων Καλλιτεχνών από την Ευρώπη και τη Μεσόγειο (Νάπολη, 2005).
Ανάμεσα 2006 και 2013 εκδόθηκαν 5 έργα αφηγηματικής μυθοπλασίας, όλα εισαγωγές σε ευρύτερους μυθιστορηματικούς κύκλους, το σώμα των οποίων έμεινε ανέκδοτο ή ανολοκλήρωτο.
Τα άρθρα και τα δοκίμιά του, σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, εκκινούν από θέματα όπως η στρατιωτική ιστορία και η θεωρία του μυθιστορήματος, και επιχειρούν μιαν εκβολή στην οντολογία του προσώπου και την ησυχαστική γνωσιολογία της αγάπης.
Το τσίρκο (2006), Νεφέλη
Ρέκβιεμ για τους απόντες (2009), Ψυχογιός
Η ερωμένη και η σκιά της (2011), Ψυχογιός
Στον ίσκιο των σκοτωμένων κοριτσιών (2012), Ψυχογιός
Οταν θα βγαίνουν τα λιοντάρια, φίλησέ με (2013), Ψυχογιός
Κρόνακα (2017), Ίκαρος
Εννέα (2021), Ίκαρος
Διηγήματα
Μικροί ερωτικοί θρήνοι
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία
Ο Γιώρκης ο Καρπασίτης (1998)
Το χωριό των σεντονιών (2001), Ψυχογιός
Ο τενεκεδένιος ιππότης (2004), Ψυχογιός
Η συμμορία του Τολέδο (2006), Ψυχογιός
Ο θρύλος του βουρκόλακα (2007), Ψυχογιός
Ο κονσερβοσυλλέκτης (2008), Ψυχογιός
Η αδελφότητα του σκορπιού (2008), Ψυχογιός
Μια σονάτα για τον Ιγνάτιο (2009), Ψυχογιός
Τα τρύπια τείχη (2011), Ψυχογιός
Δοκίμια-Μελέτες-Ερμηνεία και κριτική
Φοντάνα Αμορόζα (2020), Αρμός
Συλλογικά έργα
Via dolorosa (2013), Εκδόσεις Βακχικόν
Via dolorosa (2014), Εκδόσεις Βακχικόν
Μεταφράσεις
Adichie, Chimamanda Ngozi, Δακρυσμένος ήλιος (2008), Ψυχογιός
Roy, Arundhati, Η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας (2009), Ψυχογιός
Εννέα – Κυριάκος Μαργαρίτης
L. S. 8605 SPECIAL LETTER BY ORDER 13.3.1957.
Ώρα 7.30 μ.μ. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου.
Ηπιο όμορφη ώρα. / Μη ρωτάτε γιατί. / Αγγελούδι δεν είναι
μ’ αγγελούδι όμως μοιάζει· / μια μικρή μπεμπεκούλα
δέστε πώς με κοιτάζει! / Στην αθώα ματιά της
κάποια αχτίδα πλανιέται / κι’ έν’ αστέρι καινούργιο
λες μαζί της γεννιέται. / Ναι το ξέρω – καθένας μας
έτσι αθώος γεννήθηκε· / μα… καθένας πλανήθηκε
στα πυκνά τα σκοτάδια / κι όταν –φευ– το θυμήθηκε
η καρδιά του ήταν άδεια· / κι ίσως νάταν αργά.
Έτσι αρχίζει η τελευταία επιστολή του τελευταίου αγωνιστή της ΕΟΚΑ που απαγχονίστηκε από τους Βρετανούς στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, τις πρώτες ώρες της 14ης Μαρτίου 1957. Το όνομά του ήταν Ευαγόρας Παλληκαρίδης. Ήταν 19 ετών. Ήταν ο ένατος νεκρός της αγχόνης.
Έτσι τελειώνει η τελευταία επιστολή: Σας φιλώ όλους… γραπτώς και εξ αποστάσεως. Ευαγόρας. Σε αυτή την απόσταση αντιγράφω μερικά πράγματα.
Μυθιστόρημα, Ίκαρος, 2021, 464 σελ.
Φοντάνα Αμορόζα – Κυριάκος Μαργαρίτης
Ποίηση και ποιητική του Κυριάκου Χαραλαμπίδη
Η Φοντάνα Αμορόζα (ή: Πηγή του Ερώτα) είναι ένας μικρός κόλπος στο δυτικότερο άκρο της Κύπρου. Εδώ στήνω το μεγάλο μου κόλπο, να πιάσω τον Ήλιο, σαν λάφυρο, με ένα καμάκι που είναι δικό του. Στη Φοντάνα λένε ότι μεθούσε η Αφροδίτη τους έρωτες, αν και άλλοι ισχυρίζονται ότι ο τόπος ήταν ένα πειρατικό ορμητήριο. Μα υπάρχει διαφορά; Το επ’ εμοί, στην άκρη της νύχτας, ή στην ακτή της, τραγουδώ τον πιο ερωτικό ποιητή του νησιού, τον Κυριάκο Χαραλαμπίδη: Ηλιοβασίλεμα ύστερα. Δύση της Κύπρου, είσαι / ωραία και μεγάλη σε διάρκεια. Αυτή η διάρκεια (η ωραιότητά της) με οδηγεί ξανά στην Αθήνα, στην οδό Ακαδημίας 67, για να γίνει το πλιάτσικο ένα τίμιο δώρο, και στη δύση να δω την ανατολή του φωτός: είμαστε, ασφαλώς, στον ναό της Ζωοδόχου Πηγής. Θα θέλατε ν’ ανάψουμε ένα κεράκι; Να παίξουμε, ας πούμε, με τη φωτιά; Μακάρι.
Ποίηση, Ερμηνεία και κριτική, Αρμός, 2020, 560 σελ.
Κρόνακα – Κυριάκος Μαργαρίτης
Όλες οι ιστορίες που αγάπησα ήταν ποτάμια, θα ήθελα, όμως, αυτήν που αποφάσισα να πω, να τη δείτε σαν θάλασσα: ποιος θα την εξαντλήσει; Οπωσδήποτε όχι εγώ. Tο έχω, όμως, καημό να τη φτάσω και να μπω στο ανεξάντλητο. Αναφέρομαι στο μυστήριο του Λόγου και πάω να το τελέσω στην αυλή μιας παιδικής ηλικίας. Εκεί παρατάσσω τα κάστρα μου, με στάχτες του Άουσβιτς, άμωμα δάκρυα του Τορίνο, χώμα της Πράσινης Γραμμής, στίχους της Σιβηρίας, προσκυνήματα αθωνικά και κάτι περιπάτους στις στοές της Αθήνας. Αν δεν κάνω λάθος, ο αφρός θα λέγεται Κρόνακα, τουτέστιν Χρονικό. Τα άλλα, πιθανώς η αιωνιότητα, ελπίζω να είναι ο βυθός μου.
Μυθιστόρημα, Ίκαρος, 2017, 480 σελ.
Οταν θα βγαίνουν τα λιοντάρια, φίλησέ με – Κυριάκος Μαργαρίτης
Σημαίες, τυμπανοκρουσίες, μεγάφωνα. Κρίση, αδικία, αγανάκτηση. Η πλατεία γίνεται αρένα. Στο βάθος, τα θηρία ξυπνούν και βρυχώνται. Αυτό το Μάη η Αθήνα νοσταλγεί τους Δεκέμβρηδες. Αυτό το Μάη, η άνοιξη δεν λέει να ανοίξει.
Ο Πέτρος αναζητά τη Σοφία μέσα σε πρόσωπα νεκρών αγαπημένων γυναικών, σε μια ιστορία αγάπης, σε μάτια γάτων, ασημένια πτηνά, παλιά σπιρτόκουτα. Η Σοφία ονειρεύεται τον Πέτρο μα την βαραίνουν οι ενοχές, η έρημη πόλη, ο θεριστής και μια αράχνη κουτσή που την έπεισε ότι δεν είναι τώρα καιρός για έρωτες. Γύρω τους, μια δέσμη άνθρωποι, φίλοι κι εχθροί, εναγωνίως κυνηγούν τη χίμαιρά τους, ίδια για όλους κι ανόμοια, ψάχνοντας μέσα της το χρόνο που χάθηκε ή τον εαυτό που χάθηκε – και που ίσως να ‘ναι το ίδιο πράγμα.
Πώς ανθίζουν οι πληγές; Πώς καταργείται ο θάνατος; Πώς γράφεται μια ιστορία αγάπης την ώρα του πιο μεγάλου μακελειού;
Ενα μυθιστόρημα για την αγωνία μιας γενιάς να μείνει ζωντανή μες στη μιζέρια, μια ιστορία για τον επικίνδυνο ρεαλισμό της ζωής ενάντια στον ασφαλή ρομαντισμό του θανάτου ή για την αλήτικη αυθάδεια της γάτας ενάντια στο νικηφόρο βρυχηθμό του λιονταριού.
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2013, 402 σελ.
Στον ίσκιο των σκοτωμένων κοριτσιών – Κυριάκος Μαργαρίτης
Αλλο ένα φθινόπωρο στην Αθήνα της οικονομικής κρίσης δίχως ούτε μια σταγόνα λυτρωτικής βροχής.
Ο καθηγητής συγκριτικής λογοτεχνίας Παύλος Μαρίνος κηδεύει τον παλιό μέντορά του, προσθέτει ένα ακόμα αγαπημένο φάντασμα στη συντροφιά των σκιών που τον ακολουθούν από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του. Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσει τον πανικό της μοναξιάς είναι η δουλειά του, είναι οι λέξεις.
Ταυτόχρονα, η αστυνόμος Αλεξάνδρα Χατζή βρίσκεται σε αδιέξοδο· συλλέγει πτώματα ανήλικων κοριτσιών που κάποιος τα σκοτώνει με έναν πολύ ιδιαίτερο, πολύ ξεχωριστό τρόπο, με μια θανάσιμη χειρονομία όμοια με αντιγραφή από λογοτεχνικό έργο· ένα συγκεκριμένο, εμβληματικό λογοτεχνικό έργο.
Ο καθηγητής και η αστυνόμος, με έναν παράδοξο δεσμό θανάτου να τους ενώνει, θα συνεργαστούν και θα αναζητήσουν στα αποσπάσματα, στα σχεδιάσματα, στα σκόρπια χαρτιά των συγγραφέων και των ποιητών την έξοδο από το δίχως τέρμα σκοτάδι της πόλης.
Αυτό το φθινόπωρο της ατέλειωτης κρίσης, η Αθήνα γίνεται κήπος μαραμένων κοριτσιών και, στον ίσκιο τους, η εξιχνίαση εγκλημάτων ταυτίζεται με την πιο επίμονη μελέτη του θανάτου που, καμιά φορά, είναι όλη κι όλη η ανθρώπινη ζωή.
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2012, 393 σελ.
Η ερωμένη και η σκιά της – Κυριάκος Μαργαρίτης
Οταν ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Πέτρος Μάρκελλος πεθαίνει σε ατύχημα, μια κίτρινη μυθολογία φουντώνει σχετικά με την προσωπική του ζωή και δεν επιτρέπει στην ερωμένη του να αντιμετωπίσει την απώλεια.
Αποτυχημένη ηθοποιός, η Ευρυδίκη Καραντώνη ζούσε στη σκιά του και, μέσα στην απελπισία της, βρίσκει διέξοδο σε μια τραγελαφική σταυροφορία υπεράσπισης του νεκρού. Δημιουργεί μια ιστοσελίδα και διηγείται το χρονικό του δεσμού τους αλλάζοντας τα γεγονότα με ωραιοποιημένες αφηγήσεις.
Σταδιακά, χάνει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και πείθεται ότι το φάντασμα του Μάρκελλου βρίσκεται σπίτι της. Προβάλλει στο Ίντερνετ την καθημερινότητά της και ζητά από τους θεατές να αναζητήσουν μαζί της το φάντασμα. Το γελοίο κυνήγι μιας σκιάς θα εκτραπεί επικίνδυνα όταν κάποιος, που θεωρεί ότι η μετάδοση απευθύνεται σ’ αυτόν, αποφασίζει ν’ ανταποκριθεί στην πρόσκληση της Ευρυδίκης και να τη σώσει από τη μοναξιά και τη δυστυχία της.
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2011, 330 σελ.
Ρέκβιεμ για τους απόντες – Κυριάκος Μαργαρίτης
Υστερα από έξι χρόνια στο εξωτερικό, ο Αρσένιος Θησέας επιστρέφει στην Κύπρο και ανοίγει το Ειδικό Γραφείο Ερευνών. Πρόκειται για μια όντως ειδική μορφή εργασίας, αντικείμενο της οποίας είναι να ερμηνεύει το θάνατο. Οι δύο πρώτες υποθέσεις προκύπτουν σχεδόν ταυτόχρονα.
Η Τουρκοκύπρια Σελιχέ Ερκίν έρχεται από την Αγγλία για να αναζητήσει το μεταθανάτιο πεπρωμένο του παππού της, ο οποίος δολοφονήθηκε το 1962 στη Λευκωσία. Παράλληλα, ο Θεόφιλος-Ζακχαίος Ανδρεάδης, έχοντας μόλις αποκεφαλίσει τη μητέρα του, ζητά από τον Αρσένιο να του πει για ποιο λόγο πέθανε η ηλικιωμένη γυναίκα.
Ο Αρσένιος Θησέας μεσολαβεί ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο και επιστρέφει στη δεκαετία του ’60, την πιο σκοτεινή της κυπριακής ιστορίας. Καθώς ερευνά τις πολιτικές συνωμοσίες του παρελθόντος και τα παιχνίδια των μυστικών υπηρεσιών, βρίσκεται αντιμέτωπος με τους βρικόλακες της Ιστορίας που στοιχειώνουν ακόμα τη ζωή στο νησί και επιδιώκει τη δικαίωση των νεκρών συγγενών των πελατών του· τη δικαίωση του ίδιου του θανάτου, υπό τους ήχους ενός επίμονου ρέκβιεμ.
Μυθιστόρημα, Ψυχογιός, 2009, 414 σελ.
Η αδελφότητα του σκορπιού – Κυριάκος Μαργαρίτης
Οταν ο Ιγνάτιος Παππάς λαμβάνει ένα περίεργο τηλεφώνημα, προτιμά να το αγνοήσει και να συνεχίσει την παρτίδα σκακιού με την ανιψιά του. Ωστόσο, μια σειρά από παράξενα περιστατικά θα τον αναγκάσει να αναλάβει μια υπόθεση κάπως διαφορετική από τις συνηθισμένες. Για πρώτη φορά στην καριέρα του, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια μυστηριώδη αδελφότητα που δρα σε όλο τον κόσμο και έχει για έμβλημά της έναν απειλητικό σκορπιό.
Ταξιδεύοντας από την Αθήνα στη Γερμανία και φλερτάροντας επικίνδυνα με αδέσποτες σφαίρες, ο Ιγνάτιος Παππάς συνειδητοποιεί για μία ακόμα φορά ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Συνειδητοποιεί, επίσης, ότι για να κερδίσει την αμοιβή του θα πρέπει όχι μόνο να σώσει ένα πλούσιο θύμα απαγωγής αλλά και να ξεσκεπάσει ένα διεθνές οικονομικό σκάνδαλο.
Τόσο παράδοξη ήταν αυτή η περιπέτεια, ώστε ο Ιγνάτιος Παππάς δεν μπορούσε παρά να αθετήσει την υπόσχεση που είχε δώσει στη “Συμμορία του Τολέδο” και να διηγηθεί όλα όσα συνέβησαν εκείνο τον απρόσμενο Δεκέμβρη του 2005.
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Ψυχογιός, 2008, 228 σελ.
Ο θρύλος του βουρκόλακα – Κυριάκος Μαργαρίτης
Νεανικό μυθιστόρημα
Μια φθινοπωρινή μέρα του 1867, το αρχοντικό μιας οικογένειας Φράγκων αριστοκρατών καίγεται μπροστά στα μάτια των έντρομων Αμοργιανών. Ο τελευταίος απόγονος και ιδιοκτήτης του μεγάρου είναι γνωστό ότι κουβαλάει μια φοβερή κατάρα. Δεν είναι άξιο απορίας, λοιπόν, που ένα χρόνο αργότερα διάφορα παράξενα περιστατικά αναστατώνουν τους ήσυχους κατοίκους και οι γεροντότεροι κάνουν λόγο για τον αρχαίο θρύλο του Βουρκόλακα.
Πάνω από έναν αιώνα αργότερα, μια περίεργη είδηση κάνει το γύρο του κόσμου: δύο τουρίστες καταγγέλλουν ότι ήρθαν αντιμέτωποι με ένα βρικόλακα κατά τις διακοπές τους στο κυκλαδικό νησί. Ο διευθυντής της εφημερίδας “Χρονικά του Λονδίνου” στέλνει το νεαρό δημοσιογράφο Αλέξη Δημητριάδη να καλύψει το ρεπορτάζ. Φτάνοντας στην Αμοργό, ο Αλέξης, που δεν πιστεύει σε θρύλους, φτάνοντας στην Αμοργό θα συναντήσει τον Γιάγκο, ένα αγόρι που αναζητά νεράιδες και ξωτικά. Μαζί, το αταίριαστο ζευγάρι θα αντιμετωπίσει τους κινδύνους και θα φέρει στο φως της λύση μιας διεθνούς απάτης μα και μιας πανάρχαιας κατάρας…
Παιδική και εφηβική λογοτεχνία, Ψυχογιός, 2007, 163 σελ.
Το τσίρκο – Κυριάκος Μαργαρίτης
Σαν κακό αστείο, δύο νέοι άνθρωποι, ένας άντρας και μια γυναίκα, κάνουν όλες τις λάθος ενέργειες, γη μια μετά την άλλη, όλες τις εσφαλμένες κινήσεις που θα τους οδηγήσουν τελικά στην οριακή σύγκρουση και στην κατάργηση κάθε τρυφερού, ερωτικού συναισθήματος. Είναι μια συνηθισμένη ιστορία μιας σχέσης που τελειώνει στην αποφορά του αλκοόλ, της ζηλοτυπίας και των διαπληκτισμών. Ο εραστής προσπαθεί να επινοήσει διόδους απόδρασης, το “τσίρκο” εντούτοις στο οποίο πρωταγωνιστεί καταδικάζεί εκ των προτέρων κάθε απόπειρα να κρατηθεί πάνω απ’ την άβυσσο. Ό,τι θα μπορέσει να καταγράψει είναι η πτώση των μύθων, η βίαιη μεταμόρφωση του εαυτού του και η έντονη αίσθηση ότι είναι πλέον κάποιος άλλος. Όλα αυτά παρατηρώντας έναν έρωτα που αποσυντίθεται ιλιγγιωδώς, και ωστόσο διατηρεί πάντα το δικαίωμα να απαιτήσει μια ακόμα ιλαροτραγική επανάληψη του ίδιου θεάματος.
Eπιμέλεια: Γιώτα Κριτσέλη
Μυθιστόρημα, Νεφέλη, 2006, 142 σελ.
Πηγές: Βiblionet, Ψυχογιός, Νεφέλη, Ίκαρος, Αρμός
