Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Ο σπουδαίος Έλληνας μαθηματικός


Η ζωή και το έργο του Έλληνα μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή θα συνεπάρει μικρούς και μεγάλους. Ένα ταξίδι στις σημαντικότερες στιγμές της πορείας του σπουδαίου επιστήμονα: η απόφασή του να σπουδάσει μαθηματικά, η γνωριμία του με τον Αϊνστάιν, η συνεισφορά του στην επιστήμη του αλλά και η αγάπη του για την Ελλάδα, που τον οδηγούσε πάντα πίσω σε αυτή.

Εικονογράφηση: Παναγιώτης Πανταζής
Graphic novel

Κόμικς, Εκδόσεις Παπαδόπουλος, 2021, 80 σελ.

Η ζαβολιάρα χελώνα – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Μια μικρή καρέτα-καρέτα θέλει να γνωρίσει μόνη της τον κόσμο. Να φύγει από την αγκαλιά της μαμάς της και να αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει από μόνη της. Οι συμβουλές των μεγάλων; Υπερβολικές! Ο ενδεχόμενος κίνδυνος; Άγνωστη λέξη για τη ζαβολιάρα χελώνα μας!
Ένα τρυφερό παραμύθι για την προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης των μικρών παιδιών από τους γονείς και την αγκαλιά της μητέρας, τη δύναμη της σωστής και σοφής συμβουλής και τα όρια που πρέπει να μπαίνουν στο σημαντικό ταξίδι των παιδιών προς την ενηλικίωση και τη σταδιακή στήριξη στις δικές τους δυνάμεις.

Εικονογράφηση: Ελένη Μαραθού

Παιδική λογοτεχνία, 24 γράμματα, 2021, 40 σελ.

Οι σημειώσεις του φαροφύλακα – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Άρτα 1928. Ο Ταξιάρχης Κουμπίνος, γεμάτος όνειρα και νιάτα, έρχεται από τη Λέσβο στο λιμάνι της Κόπραινας, για να υπηρετήσει στη θέση του φαροφύλακα, που υπάγεται στη δικαιοδοσία του Πολεμικού Ναυτικού. Ένα λιμάνι που σφύζει από ζωή, αλλά και κρύβει πολλά ένοχα μυστικά… Ο Ταξιάρχης με την ειλικρινή καρδιά του και τον ακέραιο χαρακτήρα του θα έρθει σφόδρα αντιμέτωπος με τα μικροσυμφέροντα της τοπικής κοινωνίας και των τοπικών παραγόντων που νέμονται τους καρπούς της παρανομίας, χάρη στην αδιαφορία των Αρχών. Η σύγκρουσή του αυτή θα τον φέρει αντιμέτωπο ακόμη και με την άδικη φυλάκισή του για ένα έγκλημα που ουδέποτε διέπραξε. Όμως, το μεγαλείο της ψυχής της κοπέλας του καφενείου, της Σοφίας, που θα αγαπήσει με την πρώτη ματιά, θα τον σώσει και το δίκαιο θα νικήσει. Μαζί της θα ζήσει έναν μεγάλο έρωτα, μιαν αγάπη που θα του χαρίσει το μεγαλύτερο δώρο της ζωής του, την κόρη του Κατερίνα. Ο Ταξιάρχης, μέχρι το τέλος του βίου του, θα κρατήσει το φως του φάρου αναμμένο, δείχνοντας τον δρόμο σε όσους κινδύνεψαν να χαθούν…

Νουβέλα, Στοχαστής, 2019, 108 σελ.

Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Μυθιστορηματική βιογραφία


Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή (1873-1950), με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη και τη Χίο, υπήρξε μαθηματικός επιστήμων διεθνούς φήμης, με έργο πολυσχιδές, εκτεταμένο στους τομείς των μαθηματικών, της φυσικής και της αρχαιολογίας, αλλά λίγοι άνθρωποι στη σύγχρονη Ελλάδα γνωρίζουν περισσότερα για τον βίο και το έργο του.
Μέσω της πένας του ικανού συγγραφέα μαθαίνουμε άγνωστες πτυχές της ζωής της οικογένειας Καραθεοδωρή, που έχουν σκοπό να μας γνωρίσουν την παράδοση, την ψυχολογία, τα κίνητρα και την προσφορά της οικογένειας αυτής στην πατρίδα, αφού για πολλές δεκαετίες διακρίθηκαν στην πολιτική και βοήθησαν το ελληνικό έθνος. Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, ωστόσο, υπήρξε ο μόνος απόγονος που δεν ασχολήθηκε με την πολιτική, αλλά με τα μαθηματικά, και κατόρθωσε να διακριθεί και να δημιουργήσει έργο τέτοιας εμβέλειας, ώστε να καταστεί διάσημος, ήδη από την εποχή του.

Μυθιστόρημα, Μένανδρος, 2019, 224 σελ.

Η παράσταση – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Σεπτέμβρης. Μέρα καλοκαιρινή. Ο ήλιος λάβα που σε λιώνει. Τα ρούχα σου κολλούν πάνω στο κορμί σου. Μάταια ψάχνεις ίσκιο. Μάταια βρίσκεις μια δροσιά. Κι όμως υπάρχει δροσιά.
Τη βλέπεις στα χαμόγελα των μικρών παιδιών. Μικρά μπουμπούκια που περιμένουν την άνοιξη της μάθησης. Περιμένουν να ανθίσουν τους άγουρους καρπούς τους.
Ένα μπουκέτο με τέτοια λουλούδια με καλωσόρισε στην τάξη μου. Οι τέσσερις τοίχοι άλλαξαν.
Έγιναν γλάστρα που δέχτηκε τα άνθη της. Όλα τα άνθη είχαν στραμμένα τα μάτια τους σε ένα σημείο.
Εκεί που υπήρχε η έδρα του δασκάλου. Έφυγα από την έδρα. Πήγα στη μέση της τάξης. Βλέποντας ότι όλοι οι μαθητές μου περίμεναν να μιλήσω, τα χείλη μου συσπάστηκαν, άνοιξαν και το θερμό μου χαμόγελο υποδέχτηκε τα παιδιά. Όλα άλλαξαν.
Οι αποστάσεις μίκρυναν. Έλεγαν τα ονόματά τους με ευχαρίστηση.
Η όμορφη ατμόσφαιρα μου έδωσε την ιδέα να γίνει τραγούδι.
Τους άρεσε. Τραγούδησαν με μεγάλη προθυμία. Όταν έφυγαν, οι περισσότεροι σιγοτραγουδούσαν.
Πέρασαν μέρες. Ήμουν σε εφημερία. Πρόσεχα τα παιδιά στην αυλή. Έτρεχαν, έπαιζαν, δημιουργώντας ένα περίεργο ήχο.
Μέσα σ’ αυτή την όμορφη φασαρία, λίγα παιδιά σε μια άκρη τραγουδούσαν.
Ήταν το τραγούδι μου. Το τραγούδι που μας είχε ενώσει.

Δημήτριος πολιορκητής – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Μ’ αρέσει να παίζω με τις γυναίκες. Από το τηλέφωνο τις γνωρίζω. Τις ψυχολογώ. Ύστερα από πολλές κλήσεις ξέρω το χαρακτήρα τους. Αν με ενδιαφέρουν βγαίνω έξω. Διαφορετικά έχω μόνο τηλεφωνική συνομιλία μαζί τους. Υπάρχουν γυναίκες που με παίρνουν τα μεσάνυχτα. Μια από αυτές με πήρε σήμερα. Τη γνώρισα στην τράπεζα. Είχε έρθει να πληρώσει ένα λογαριασμό. Η φουκαριάρα είναι χωρισμένη. Σκέψου μια γυναίκα τριάντα χρονών να είναι μόνη της. Να μην έχει έναν άντρα να τη χαϊδέψει. Και το βράδυ να έρχεται σαν μαύρο πέπλο. Ποιος θα την βοηθήσει; Ποιος θα καταλάβει ότι θέλει την ερωτική συντροφιά; Τριγυρίζει στο κρεβάτι. Δεν μπορεί να κοιμηθεί. Χαϊδεύει τα πλήκτρα του τηλεφώνου. Με ξυπνά. Με ταξιδεύει σε ένα ταξίδι ερωτικό. Τα ερωτόλογά της, το πάθος της με διεγείρουν. Τι ευχαρίστηση. Τα χείλη της με συνεπαίρνουν. Χείλη κρυμμένα στο φως του σκοταδιού προσπαθούν να ανακαλύψουν που είναι η ηδονή. Πάρε με στο τηλέφωνο, την παροτρύνω. Σου κάνει καλό. Τρεις μήνες μου τηλεφωνεί. Όταν κλείνει το ακουστικό τότε νιώθει καλύτερα. Το μαύρο πέπλο που καλύπτει την ψυχή της διαλύεται από τις άκρες ενός άσπρου πέπλου που υφίσταται μια μεταμόρφωση καλύπτοντας το μελαχρινό της δάσος…

Η διδασκαλία της γεωγραφίας – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Η Γεωγραφία βοηθάει τους μαθητές να αναπτύξουν επαρκή αντίληψη του κοινωνικού και φυσικού περιβάλλοντος. Τους ενθαρρύνει να ανακαλύψουν τις οικονομικές και πολιτικές παραμέτρους που σχετίζονται με τον πολιτισμό, την τεχνολογική πρόοδο, την περιβαλλοντική εκπαίδευση με άλλα λόγια, τους βοηθάει να κατανοήσουν τη γενεσιουργό αιτία των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα.
Η περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι μια προοπτική που πρέπει να ενσωματωθεί στη διδασκαλία της γεωγραφίας.
Η παρούσα εργασία θα προσπαθήσει να εξετάσει κατά πόσο οι ιδεολογικές απόψεις αλλά και οι απόψεις για την περιβαλλοντική εκπαίδευση θα μπορούν να βοηθήσουν το αναλυτικό πρόγραμμα ώστε να γίνει πιο αποτελεσματικό.

Ο μύθος και τα εικονογραφημένα βιβλία – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Το παρόν βιβλίο συμπυκνώνει τις προτάσεις του συγγραφέα για τη μύηση των μαθητών στην αισθητική και τα νοήματα της λογοτεχνίας.
Ο μύθος οξύνει την φαντασία, δημιουργεί προϋποθέσεις, αντιστροφής της πραγματικότητας και ψυχολογικής ωρίμανσης των μαθητών, αλλά ταυτόχρονα συνιστά ένα αξιόπιστο μέσο για τη διερεύνηση των πολιτιστικών ορίων και την αποδοχή του διαφορετικού, ιδίως στην εποχή μας που τα θέματα της ετερότητας και της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης είναι στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος.
Τα εικονογραφημένα βιβλία είναι βασικός παράγοντας αγωγής πολιτισμού και μόρφωσης του παιδιού, γιατί εμπλουτίζουν τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού, διευρύνουν την πνευματική ευρηματικότητα και διευκολύνουν την ομαδική εργασία.
Σημαντικός είναι ο ρόλος του δασκάλου στη διαδικασία αυτή, που θα πρέπει είτε να είναι ο ίδιος αναγνώστης είτε να χρησιμοποιεί με σύνεση το υλικό του, ώστε να προκαλεί το ενδιαφέρον του παιδιού.
Η παρούσα εργασία μεταφέρει τις ανησυχίες ενός “μάχιμου” εκπαιδευτικού και αποτελεί εξ’ ορισμού, συνεισφορά στο διάλογο για την εκπαιδευτική πράξη.

Σταθμός Ζωή – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Ντριν… σήκωμα, πλύσιμο, ντύσιμο.
Περπάτημα μέχρι τον σταθμό. Πρόσωπα ντυμένα τρέχουν. Τρένα που αλλάζεις προσπαθώντας να φτάσεις στο σκοπό. Να δουλέψεις και στο τέλος της μέρας να ξαναγυρνάς. Ίδιοι σταθμοί, άλλοι άνθρωποι με το κεφάλι να κουτουλά από τη νύστα. Ξαπλωμένος στο στρώμα που έχεις ρίξει στο πάτωμα ξαποσταίνεις και ο νους ταξιδεύει μακριά, εκεί που το γαλάζιο και το άσπρο συναντούν το όνειρο την Ελλάδα. Και όταν ξυπνάς η καπνιά του φουγάρου δεν υπάρχει πια. Η ελπίδα ότι θα γυρίσεις στην πατρίδα σε συνεπαίρνει και σαν τον Οδυσσέα ονειρεύεσαι την ώρα της επιστροφής σου.
Η Γερμανία ή αλλιώς η ξενιτιά, η Ελλάδα ή αλλιώς η πατρίδα δεσπόζουν και στα δεκαέξι διηγήματα της παρούσας συλλογής. Η βιωματική σχέση του συγγραφέως με τον τόπο όπου εργάζεται τα τελευταία χρόνια και τον τόπο καταγωγής του, αποκτά μία διττή σημασία στα κείμενα του: από τη μια είναι η περιπλάνηση ενός ταξιδιώτη στα μονοπάτια ενός ανοίκειου και ταυτόχρονα οικείου γεωγραφικού χώρου και από την άλλη είναι το ταξίδι του ίδιου ανθρώπου στους σταθμούς της ζωής, όπου ανάμεσα στις σκοτεινές διαδρομές και στα δύσβατα σοκάκια λαμπιρίζουν αδιόρατα κάποιες αχτίνες φωτός.
Ο περιπλανώμενος του Ιντζέμπελη κάθε πρωί ξυπνά, σηκώνεται, παίρνει το τρένο από το σταθμό και στις διάφορες στάσεις συναντά μέσα από τους άλλους κομμάτια του ίδιου του του εαυτού. Ο χρόνος δεν έχει σημασία, οι εποχές αλλάζουν και ντύνουν απλά σαν σκηνικό τη δράση. Η συνάντηση του με τον Ερνστ, έναν ηλικιωμένο Γερμανό, με τον Φριτς Κοχ, έναν πολιτικό κρατούμενο, την κυρία Βικτώρια, μια σοφή γιαγιά από την Αλεξάνδρεια και με έναν παλαιστή, τον Ρενέ, αλλά και η συνάντηση του με τον έρωτα, την απιστία, τα όνειρα, τις διαψεύσεις και τους ανεκπλήρωτους πόθους γίνονται το περίγραμμα της προσωπικής του Οδύσσειας.
Τα διηγήματα της συλλογής είναι μικροί ή μεγάλοι σταθμοί σε γεγονότα και στιγμές, εικόνες και βιώματα που λίγο έως πολύ όλοι έχουμε ζήσει στο μικρό ή στο μεγάλο της ύπαρξης μας. Ένα ταξίδι με τακτικές στάσεις στην τόσο πολύπλοκα απλή καθημερινότητα μας…

Μια απρόσμενη συνάντηση Αϊνστάιν-Καραθεοδωρή – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Μια συλλογή διηγημάτων που τη χαρακτηρίζει η αυθεντικότητα και η ζωντάνια των χαρακτήρων, δοσμένη με τρυφερότητα και ρομαντισμό.
Ο τίτλος του βιβλίου βασίζεται στο πρώτο διήγημα όπου ο συγγραφέας μας ταξιδεύει στον κόσμο της ιδιαίτερης σχέσης δύο πολυσυζητημένων προσώπων του Αϊνστάιν και του Καραθεοδωρή.
Ιστορίες που με τόνο ανάλαφρο σχεδόν παιχνιδιάρικο βάζουν τον αναγνώστη να ξανασυναντήσει παλιούς γνωστούς, να γνωρίσει τον έρωτα αλλά και τον πόνο.
Ιστορίες ανθρώπων που έχουμε αγαπήσει, που με την παρουσία τους σηματοδότησαν την επιστήμη και την τέχνη αλλά και ιστορίες απλών ανθρώπων με φόντο μία πόλη βουτηγμένη στη θάλασσα.
Η θάλασσα και η ελληνική φύση μετέχουν ενεργά μετουσιώνοντας την ενέργειά τους σε λόγο.
Ύφος απλό και κατανοητό, σε μια αφήγηση χωρίς πομπώδες ύφος, το βιβλίο προσφέρει μια λυρική αναγνωστική εμπειρία.

Άρτα 1881-1941 – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Η πόλη της Άρτας είναι συνυφασμένη με το θρυλικό γεφύρι και τον ποταμό Άραχθο. Χτισμένη στην μια πλευρά του ποταμού, προστατευόταν από τα τείχη του κάστρου. Στις παλιές φωτογραφίες το κάστρο, ο Άραχθος, το γεφύρι και τα βυζαντινά μνημεία αναδεικνύουν και διαγράφουν το πλαίσιο της πόλης. Το ανθρώπινο στοιχείο εμφανίζεται λίγες φορές γιατί η φωτογραφία δεν είναι προσιτή στον απλό λαό.
Παρόλα αυτά κατά την περίοδο 1881-1941, η ανάπτυξη και οι αλλαγές με το πέρασμα του χρόνου είναι σαρωτικές αφού η Άρτα χάνει το τουρκικό χρώμα της και γίνεται όλο και πιο ελληνική. Αν ερευνήσουμε την συγκεκριμένη περίοδο θα διαπιστώσουμε πώς η πόλη είχε εξαιρετική ομορφιά γιατί ο πληθυσμός ήταν πολύ μικρός. Από το 1945 αλλάζει η ομοιογένεια και η εσωτερική μετανάστευση δίνει μια άλλη διάσταση που έχει να κάνει με την συγκέντρωση όσο το δυνατόν περισσότερων εργατικών χεριών και αγροτών στην ακτίνα γύρω από το κέντρο της Άρτας. Η μελέτη της ιστορίας των εξήντα χρόνων αποτελεί μια αρχή για να γραφούν και άλλες εργασίες για την ιστορία της πόλης. Εμείς μέσα από το γκρίζο και το μαύρο χρώμα προσπαθούμε να σας θυμίσουμε εκείνη την περίοδο για να κάνετε συγκρίσεις, και να ταξιδέψετε από τις φωτογραφίες και τις αναμνήσεις στην εποχή της αθωότητας όπου οι άνθρωποι αγωνίζονταν μόνο για την επιβίωση και όχι την συσσώρευση όσο το δυνατόν περισσότερων αγαθών. Με το φακό της μηχανής, σας γνωρίζουμε πώς ήταν η Άρτα τότε αλλά και τι θα συνέβαινε αν όλα τα παλιά κτήρια είχαν διασωθεί. Επειδή όμως ο χρόνος είναι αμείλικτος και σκεπάζει με σκόνη τα άψυχα υλικά αλλά και τα ονόματα των ανθρώπων που πέρασαν δίπλα μας, προσπαθούμε να σας δημιουργήσουμε μια χαρούμενη διάθεση που θα σας γνωρίσει καταστάσεις και πράγματα που σίγουρα ξέρετε ή έχετε ακούσει ή διαβάσει από προφορικές και γραπτές παραδόσεις.
Θα σας πρότεινα να ξεφυλλίσετε το βιβλίο και να απολαύσετε τα κείμενα και τις φωτογραφίες. Άλλωστε το ταξίδι μας μόλις αρχίζει!
Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Κάποτε στην Άρτα – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

O ανεκπλήρωτος έρωτας ενός Ρωμιού και μιας Εβραίας. Μέσα από τις αντιπαραθέσεις και τα εμπόδια του να πραγματοποιηθεί ένας τέτοιος γάμος και ιδιαίτερα εκείνη την εποχή βλέπουμε τις καταστάσεις και τα γεγονότα της περιόδου 1932 μέχρι το 1944. Η καθημερινή ζωή, η συνύπαρξη Αρτινών και Εβραίων γίνεται με μια περιγραφή που είναι γλυκιά και συνοδεύεται από το αίσθημα αγάπης για τον έρωτα αλλά και βαθύτερα για την ζωή. Η φτώχεια η ανέχεια ο πόλεμος δεν αρκούν για να εκπληρωθεί ο πόθος του Παναγιώτη που είναι η κατάκτηση της Εσθήρ. Μιας καλλονής, μιας γυναίκας που έχει το ένστικτο να μυρίζεται και να ανταποκρίνεται στην αγάπη. Η επιμονή του Παναγιώτη και το όραμα που έχει του δίνουν δύναμη και κουράγιο να συνεχίσει. Αν και πλησιάζει ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η σκληρότητα των κατακτητών δεν αφήνει καμία χαραμάδα ελπίδας. Ο Παναγιώτης θα διαγράψει την πορεία της Οδύσσειας και θα προσπαθήσει να κρατήσει ανέπαφη την αξιοπρέπειά του και την αγάπη. Με όπλο την επιμονή και την αποφασιστικότητα γίνεται ένα σώμα με τις δυνάμεις αντίστασης. Δεν φοβάται το τίμημα αρκεί να πετύχει τον σκοπό του να συλλογιέται ελεύθερα. Ο Παναγιώτης, ο Ευριπίδης, η Εσθήρ, ο Σαμπίνος, όλοι οι απλοί άνθρωποι που άλλοι αναφέρονται με τα ονόματά τους και μπορεί και να μην μας λένε τίποτε σήμερα είναι αυτοί που οραματίστηκαν μια διαφορετική Ελλάδα μετά την απελευθέρωση από τους κατακτητές. Και που απογοητεύτηκαν από την συνέχεια.
Διαβάζοντας το μυθιστόρημα του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη “Κάποτε στην Άρτα”, εκδόσεις Στοχαστής, θα ταξιδέψετε, θα γνωρίσετε καταστάσεις που σίγουρα θα σας εντυπωσιάσουν.

Μια αναδρομή στην ιστορία του 1ου γυμνασίου Άρτας – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Από το 1881 έως τα μέσα του 20ού αιώνα
Το 1ο Γυμνάσιο Άρτας είναι το ιστορικότερο και παλαιότερο σχολείο Μέσης Εκπαίδευσης της πόλης.
Η παρουσίαση των στοιχείων που σχετίζονται με την ίδρυση και λειτουργία του 1ου Γυμνασίου Άρτας, το οποίο παραμένει ένας ζωντανός και δημιουργικός θεσμός για 132 συνεχή χρόνια, φωτίζει όχι μόνο τις εκπαιδευτικές ανάγκες, αλλά και τις νέες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες της ιστορικής πορείας μιας πόλης, προσθέτοντας ακόμη μια σελίδα στην ιστορία της εκπαίδευσης.
Μέσα από τα παρατιθέμενα αποσπάσματα από το αρχειακό υλικό ξεδιπλώνονται η ζωή και η λειτουργία του σχολείου από τις αρχές μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα.
Ζούμε μαζί με τους καθηγητές και τους μαθητές τους ιδιαίτερα αυστηρούς κανόνες συμπεριφοράς, τις υποδειγματικές διδασκαλίες και τις ποινές που επιβάλλονταν. Περνούν από μπροστά μας τα ονόματα των πρώτων γυμνασιαρχών, αλλά και αρκετών διδασκόντων της εποχής, και γίνεται ιδιαίτερη μνεία σε σημαντικούς αποφοίτους του σχολείου.
Ταυτόχρονα, μέσα από το πρωτογενές υλικό (τα σχέδια, τις εικόνες, τις μαρτυρίες) αποκαλύπτονται σημαντικά στοιχεία για την ιστορία όχι μόνο του σχολείου, αλλά και της Άρτας, καθώς, γιατί να το κρύψουμε, και για την καλλιτεχνική και λογοτεχνική πορεία της χώρας μας.
Η παρούσα μελέτη βασίστηκε στην έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ Άρτας), αλλά και σε βιβλία που αναφέρονται στην ιστορία της εκπαίδευσης και των διδακτηρίων. Έτσι παίρνουμε μια εικόνα της εκπαίδευσης του προηγούμενου αιώνα και των ιστορικο-κοινωνικών αλλαγών που επηρέασαν τον θεσμό του σχολείου.
Το βιβλίο του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη αποτελεί ένα ιστορικό χρονικό του 1ου Γυμνασίου Άρτας, που αποτυπώνει την ιδιαιτερότητα της κοινωνίας της Άρτας και, κατά συνέπεια, της ευρύτερης περιοχής της.
Στο βιβλίο υπάρχει επίσης και παράρτημα με ανέκδοτες φωτογραφίες από τις δραστηριότητες του σχολείου, προσφορά παλιών μαθητών και μαθητριών που με προθυμία παραχώρησαν υλικό από το προσωπικό τους αρχείο.

Η τελευταία εξίσωση του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Μόναχο. Ο Μιχάλης κάνει τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Φυσική στο Πανεπιστήμιο της πόλης και η Μαρκέλλα, επηρεασμένη από τον πατέρα της, δείχνει μια ιδιαίτερη αδυναμία για τη Μαθηματική Λογοτεχνία. Η συνάντησή τους, στην πόλη του Μονάχου, θα είναι καταλυτική για τις ζωές και των δύο, καθώς θα γνωρίσουν τον έρωτα, αλλά και τον θαυμαστό κόσμο των μαθηματικών, της γνώσης… Αφορμή η φιγούρα του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή, ο οποίος έζησε και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Η μορφή του διάσημου μαθηματικού θα εμπνεύσει τους δύο νέους “δένοντάς τους”, σε ένα κοινό στόχο: στο ξεδίπλωμα των σελίδων της ζωής του πρωτοπόρου επιστήμονα, μιας ζωής γεμάτης, με ουσία και πνευματική διαύγεια. Μέσα από την αγάπη τους ο Μιχάλης και η Μαρκέλλα διαβαίνουν στα ίδια σημεία που έζησε ο Καραθεοδωρή γυρίζοντας και εμάς στο παρελθόν και ταξιδεύοντας μας στις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του… Ένα μυθιστόρημα που ξεπερνά τον εαυτό του και που περιγράφει μιαν ολόκληρη εποχή μέσα από τη λογοτεχνία, τη χρήση των ιστορικών πηγών και κυρίως την αγάπη για τον Έλληνα μαθηματικό.

Νταχάου – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Προφορικές και επιστολικές μαρτυρίες
Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1945) η ανθρωπότητα δεν τόλμησε -έως σήμερα- να κάνει έναν άλλον παγκόσμιο πόλεμο, γιατί ήταν τόσο μεγάλο το θανατικό που έσπειρε και τόση η φρίκη που προκάλεσε, που ίσως τρόμαξαν και οι ίδιοι οι δημιουργοί από τα έργα τους.
Στον πόλεμο των μετόπισθεν μπορούμε να εντάξουμε και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί. Το πρώτο από αυτά δημιουργήθηκε στην πόλη Νταχάου το 1933. Αποτέλεσε πρότυπο και για τα υπόλοιπα στρατόπεδα που φτιάχτηκαν στη συνέχεια, μάλιστα στη σχολή στελεχών του εκπαιδεύτηκαν πολλοί διοικητές ναζιστικών στρατοπέδων. Ιδρύθηκε από την Γκεστάπο (Κρατική Μυστική Αστυνομία) και βρισκόταν μόλις 20 χιλιόμετρα μακριά από το Μόναχο. Δεν ήταν στρατόπεδο εξόντωσης (όπως το Άουσβιτς), παρόλο που είχε κρεματόριο και ειδικό κτίριο για “ιατρικά πειράματα”, αλλά “το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης για πολιτικούς κρατουμένους”, σύμφωνα με τον Χάινριχ Χίμλερ, αρχηγό της Αστυνομίας του Μονάχου. Εκεί οι ναζί συγκέντρωσαν τους “άλλους”, όσους σκέφτονταν διαφορετικά από αυτούς: σοσιαλιστές, κομμουνιστές, θεολόγους και ιερείς, μάρτυρες του Ιεχωβά, Ρομά, ομοφυλόφιλους, αιχμαλώτους πολέμου ή Εβραίους.
Το παρόν βιβλίο χωρίζεται σε πέντε ενότητες. Η πρώτη περιέχει το ιστορικό του Νταχάου, η δεύτερη έγγραφα και ντοκουμέντα, η τρίτη προφορικές και επιστολικές μαρτυρίες, η τέταρτη τον Τύπο ως πηγή για το Νταχάου και η πέμπτη φωτογραφίες και υλικό από το στρατόπεδο την εποχή που λειτουργούσε αλλά και σημερινές.
Βασικός στόχος του βιβλίου είναι, εκτός από τη δημοσίευση των νέων στοιχείων και τη βοήθεια που αυτά θα προσφέρουν στους ερευνητές και στους αναγνώστες, οι νέοι άνθρωποι να γνωρίσουν τις θηριωδίες που μπορεί να γεννήσει η ανθρώπινη διαστροφή, τη φρίκη του πολέμου και την αβίωτη καθημερινότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Εκεί που ένας αριθμός, το νούμερο, αντικαθιστούσε την προσωπικότητα του ανθρώπου. Τους χώρους εκείνους που μόνο θλίψη και ντροπή προκαλούν στην ανθρωπότητα…

Το ημερολόγιο μιας μικρής απουσίας – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Αγγλία, στο δωμάτιο μιας εστίας, ομίχλη. Φοιτητής, μόνος, να κοιτάζει έξω από το παράθυρο· και να
πνίγεται από την απουσία της πατρίδας και του έρωτα…
Αυτό είναι το λιτό σκηνικό του μικρού αυτού ποιητικού ημερολογίου που έρχεται να μας συστήσει τον συγγραφέα Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη και στο χώρο της ποίησης. Με καθαρή γραφή, απλή και γεμάτη αλήθεια, ο Ιντζέμπελης ως άλλος Οδυσσέας χαράζει πορείες στον ποιητικό χάρτη που σφύζουν συναίσθημα και νόστο. Η ομορφιά της ποίησής του, άλλωστε, δεν πηγάζει από τα απόρθητα νοήματα και τις φορτωμένες λέξεις. Αντίθετα, η εξομολογητική χροιά των στίχων του, η συνεκτικότητα της πρώτης, ακατέργαστης σκέψης, και η απλόχερη κατάθεση του έσω κόσμου δημιουργούν ένα είδος προσωπικής γραφής απαλλαγμένης από όλα τα περαιτέρω.

Ο φάρος της Κόπραινας – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Κυλινδρικός πύργος ύψους εννέα µέτρων µε οικία φαροφυλάκων. Βρίσκεται σε στίγµα 38 01,8 γεωγρ. πλάτος και 21 04,6 γεωγρ. µήκος, στην ανατολική άκρη της παλαιάς εισόδου του Αράχθου, στις ακτές της Ηπείρου, και σε εστιακό ύψος 9 µέτρων. Πρωτολειτούργησε το 1893 µε πηγή ενέργειας το πετρέλαιο και χαρακτηριστικό ερυθρό σταθερό και φωτοβολία πέντε ναυτικά µίλια.
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσµιου Πολέµου καταστράφηκε ο πύργος και το φωτιστικό µηχάνηµα και παρέµεινε σβηστός. Το 1945, στο πλαίσιο ανασυγκρότησης του φαρικού δικτύου, επαναλειτούργησε ως επιτηρούµενος µε πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1957 αντικαταστάθηκε το µηχάνηµα πετρελαίου µε αυτόµατο πυρσό ασετιλίνης, ο οποίος λειτούργησε µέχρι το 1985, οπότε έγινε και η µετατροπή του σε ηλιακό µε χαρακτηριστικό δύο λευκές αναλαµπές µε έναν τοµέα ερυθρό ανά 16 δλ. και φωτοβολία πέντε ναυτικά µίλια.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και το Κόμμα Φιλελευθέρων στην Ήπειρο – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Σίμος, Καραπάνος, Γαρουφαλιά: Επιστολές, έγγραφά και μαρτυρίες
Ήπειρος, δεκαετία 1910-20. Μετά τους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-13, η αρχέγονη ελληνική γη της Ηπείρου ενσωματώνεται πλήρως στο ελληνικό κράτος. Την εποχή εκείνη μεσουρανούσε το πολιτικό άστρο του Ελευθέριου Βενιζέλου στην Ελλάδα.
Οι Εκδόσεις Historical Quest παρουσιάζουν στο αναγνωστικό κοινό το βιβλίο του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη “Ο Ελευθέριος Βενιζέλος στην Ήπειρο, το πολιτικό προσκήνιο της δεκαετίας 1910-1920”, το οποίο φιλοδοξεί να αναπαραστήσει εκείνη την πολυσήμαντη και πολυτάραχη περίοδο μέσα από επιστολές, έγγραφα, μαρτυρίες και φωτογραφικό υλικό.
Στο πολιτικό προσκήνιο της Ηπείρου βρίσκονταν τότε σημαντικοί πολιτικοί άνδρες όπως, η οικογένεια του Κωνσταντίνου Καραπάνου και Γαρουφαλιά και ο Σπυρίδων Σίμος, εκδότης της εφημερίδας Πατρίς, οι οποίοι συνεργάστηκαν στενά με τον Ελευθέριο Βενιζέλο για την επίτευξη του πολιτικού του οράματος.

Η λιτανεία – Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης

Δύο παράλληλες ιστορίες, σε δύο διαφορετικές εποχές, δύο ζευγάρια που βιώνουν έναν έρωτα πρωτόγνωρο στον ίδιο, όμως, τόπο, την Ήπειρο. Εκεί, όπου ο Δημήτρης, ένας μάχιμος δημοσιογράφος από την Αθήνα, θα κάνει ένα ολιγοήμερο ταξίδι στην Άρτα για ένα ρεπορτάζ και θα έρθει αντιμέτωπος με τα συγκρουόμενα συμφέροντα της τοπικής κοινωνίας, αλλά και με ένα μοιραίο έρωτα που θα γνωρί¬σει στο πρόσωπο της Ανθής. Στην Άρτα, πάλι, των αρχών του 20ού αιώνα, τότε που η τουρκική κατοχή έριχνε βαριά ακόμη τη σκιά της και το άστρο του Ελευθέριου Βενιζέλου είχε αρχίσει να μεσουρανεί, ξετυλίγεται μια άλλη ιστορία, μέσα από τα μάτια ενός αφανή ήρωα της αρτινής κοινωνίας, του παπα-Βαγγέλη. Πρόκειται για την ιστορία δύο παράνο¬μων εραστών, του Πάνου και της Λένας, που το φλογισμένο πάθος τους θα έχει τραγικό τέλος. Και όλα αυτά κάτω από τη σκιά των εκλογών, της μεγάλης πολιτικής αλλαγής που έρχεται και μιας εξέγερσης που σιγοβράζει…