Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού Φρέαρ και επιμελείται τη σελίδα του στο διαδίκτυο. Μεταφράσεις και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά Νέα Ευθύνη, Νέο Επίπεδο, Το Δέντρο, (δέ)κατα, Ένεκεν, manifesto, Ακτή, Θράκα, Πλανόδιον και Φρέαρ. Το βιβλίο της “Το κήτος” (Κίχλη 2016) απέσπασε το Βραβείο Νέου Λογοτέχνη του περιοδικού Κλεψύδρα/Έναστρον.
Ήσυχα να πας (2022), Κίχλη
Νουβέλες
Η Παναγία των εντόμων (2020), Κίχλη
Διηγήματα
Το κήτος (2016), Κίχλη
Συλλογικά έργα
Χαιρετισμός στον Κώστα Ε. Τσιρόπουλο (2016), manifesto
Δύο (2018) (μυθιστόρημα), Κίχλη
Κρατικά λογοτεχνικά βραβεία, Ανθολογία: Διήγημα, Νουβέλα 2010-2018 (2020), Υπουργείο Πολιτισμού. Διεύθυνση Γραμμάτων
Ήσυχα να πας – Ούρσουλα Φωσκόλου
Η Ολίβια και ο Θάνος ξεκινούν μια νέα ζωή στον πλανήτη Γκλίζε. Στην τεχνολογικά εξελιγμένη αποικία του Έσπερου, που είναι χτισμένη μέσα σε οργιαστική βλάστηση, συμβιώνουν αρμονικά άνθρωποι από όλα τα μέρη του παλαιού κόσμου μαζί με ζώα και ανθρωποειδή. Μέσα στο κλίμα χαράς και ευφορίας που φαίνεται να διακατέχει τους κατοίκους της Γκλίζε, η Ολίβια είναι σκεπτική, σχεδόν μελαγχολική. Μια τυχαία συνάντηση με τον από χρόνια χαμένο θείο της, αλλά και η ανακάλυψη των καλά κρυμμένων υπόγειων λουτρών στο σύνορο με την απαγορευμένη ζώνη τη φέρνουν αντιμέτωπη με παράξενα οράματα. Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που συναντά όποτε καταδύεται στον πυθμένα των λουτρών;
Πίσω στη Γη, ένας νεαρός διανομέας βρίσκει νεκρό τον ηλικιωμένο παραλήπτη του δέματος που μεταφέρει, εξερευνά το διαμέρισμά του και ανακαλύπτει ένα γράμμα που απευθύνεται στον ίδιο.
Κινούμενη στην επικράτεια της επιστημονικής φαντασίας, η νουβέλα κρύβει στο κέντρο της την αναζήτηση του εαυτού και της μνήμης, διερευνά τα ρευστά όρια της ταυτότητας και συνάμα αγγίζει το μυστήριο του τέλους.
Μυθιστόρημα, Κίχλη, 2022, 176 σελ.
Η Παναγία των εντόμων – Ούρσουλα Φωσκόλου
ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΕΝΤΟΜΩΝ παρακολουθούμε τα βήματα του νεαρού αφηγητή, που, ενώ περιδιαβάζει τους άδειους διαδρόμους του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, το μυαλό του κατακλύζεται από εικόνες του παιδικού του έρωτα. Ένα αθέατο ζευγάρι μάτια τον παρατηρεί από μακριά να περπατά υπνωτισμένος ανάμεσα σε κουφάρια ζώων και απολιθώματα.
Δύο άνθρωποι φαινομενικά ανόμοιοι μεταξύ τους κινούνται παράλληλα σε αυτή τη νουβέλα, η οποία με τη σειρά της κινείται στη σκοτεινή επικράτεια του άρρητου και του μυστηριακού, εξερευνώντας την ύλη του εαυτού, του ιερού και του άλλου. Διαρκείς εναλλαγές φωτός και σκιάς, μια μεγάλη βόλτα στην ανοιξιάτικη Αθήνα, ένας έρωτας που εκπληρώνεται με τρόπο παράδοξο κι ένας άλλος που θα μείνει ανεκπλήρωτος. Μια ιστορία που ακροβατεί στο τεντωμένο σχοινί ανάμεσα στον έρωτα και τον θάνατο.
Νουβέλα, Κίχλη, 2020, 112 σελ.
Δύο – Ούρσουλα Φωσκόλου
Έλενα Μαρούτσου, Ούρσουλα Φωσκόλου
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο της μητέρας της, η αφηγήτρια ανακαλύπτει τυχαία μια σειρά επιστολών που συνοδεύονται από σκίτσα εμπνευσμένα από τις φωτογραφίες της Αμερικανίδας φωτογράφου Ντιάν Άρμπους. Ακολουθώντας τον μίτο αυτών των επιστολών θα καταδυθεί στα έγκατα της οικογενειακής της ιστορίας, στις στοές των μεταλλείων της Σερίφου, όπου προσωπικές και συλλογικές εξεγέρσεις έχουν πνιγεί στο αίμα.
Το “Δύο” αποτελεί μια πολύπτυχη αφήγηση όπου γραφή, φωτογραφία και ζωγραφική αλληλοκαθρεφτίζονται. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα το οποίο ανιχνεύει τα νήματα που ενώνουν τη συλλογική με την προσωπική ιστορία και συνάμα ψαύει τα όρια της ατομικής ταυτότητας και της ερωτικής επιθυμίας. Τέλος, βάζει το δάχτυλο στην πληγή του πρωταρχικού δεσμού μάνας και κόρης.
Μια ιστορία που χτυπάει επίμονα την κλειδωμένη πόρτα της αγάπης.
Συλλογικό μυθιστόρημα, Κίχλη, 2018, 200 σελ.
Το κήτος – Ούρσουλα Φωσκόλου
Μικρά και μεγάλα πεζά
Τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια συλλογή μικρών και μεγαλύτερων κειμένων με τίτλο που παραπέμπει σε ιστορίες διάσωσης ή καταστροφής; Ανατρεπτικές αφηγήσεις γύρω από την εσωτερική ζωή που πάλλεται έτοιμη να αναλωθεί ή να ανθίσει. Ιστορίες ανθρώπων που εκδηλώνουν έντονα συναισθήματα προκειμένου να διασκεδάσουν τη φθορά και την απουσία· που φλέγονται από ερωτική επιθυμία, αλλά αδυνατούν να συναντήσουν τον άλλο· που επιθυμούν να αποδράσουν, αλλά παραμένουν εγκλωβισμένοι και άπραγοι. Ιστορίες, πρωτίστως, ενηλικίωσης, αλλά και επιστροφής στον σκληρό κόσμο της παιδικής ηλικίας, όπου κυριαρχούν η μοναξιά και η συναισθηματική στέρηση.
Στα μικρά πεζά του “Κήτους” η θαλερή φαντασία, που αγνοεί τους κανόνες της συμβατικής λογικής, η μετάπλαση του ατομικού βιώματος σε κάτι ανοίκειο ή και αλλόκοτο, οι τολμηρές εικόνες και μεταφορές φαίνεται να διατηρούν κατά έναν τρόπο το παρθένο βλέμμα με το οποίο το παιδί αντικρίζει τον κόσμο. Στα μεγαλύτερα πεζά, πάλι, η περιγραφή της καθημερινότητας, που μοιάζει εκ πρώτης όψεως οικεία, υποσκάπτεται από ένα περίτεχνο δίχτυ υπαινιγμών, αλλά και από τη διαβρωτική δύναμη του ποιητικού, ενίοτε και του μεταφυσικού στοιχείου.
Στη θαυμαστή κοιλιά του κήτους όλα μπορεί να συμβούν· χάρη στην εκφραστική τόλμη της Ούρσουλας Φωσκόλου, οι ψυχικές καταστάσεις μεγεθύνονται και προσλαμβάνουν συμβολικές διαστάσεις, ενώ οι ήρωες, αν και απλοί άνθρωποι, αποκτούν αρχετυπικό βάθος και κατορθώνουν τελικά να διαρρήξουν τα δεσμά της καθημερινότητας.
Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα (2017)
Βραβείο Νέου Λογοτέχνη – Περιοδικό “Κλεψύδρα”/”Έναστρον” (2017)
Διηγήματα, Κίχλη, 2016, 88 σελ.
Πηγές: Biblionet, manifesto, Κίχλη
