Σπούδασε στην Πάντειο Σχολή, έχει ζήσει στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Aσχολήθηκε με τις εκδόσεις βιβλίων και δούλεψε σε διάφορες δουλειές και στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Τα τελευταία τριάντα χρόνια δημοσιεύει ποιήματα και πεζά και έχει εκδώσει οκτώ βιβλία, με ποίηση και πεζογραφία.
Χρονογραφία – Μάγδα Τσιρογιάννη
Το Ροδακιό, 1996, 59 σελ.
Η μεγαλύτερη διήγηση – Μάγδα Τσιρογιάννη
Η αφήγηση της αληθινής ιστορίας μιας πολύκλαδης οικογένειας από το Πήλιο, μέσα από τα μάτια μιας πολύπαθης γυναίκας, γίνεται η αφορμή για να ξετυλιχθεί με ύφος απαράμιλλο ο τρόπος που βιώνει και νιώθει τα πάθη της ζωής η ελληνική ψυχή, στην περιπετειώδη της πορεία από τα προπολεμικά χρόνια έως τα τώρα. Η χαρά, η λύπη, ο γάμος, ο θάνατος, οι σχέσεις, οι προδοσίες, ο πόλεμος, η ξενητειά, το αντάμωμα, όλα αυτά που ορίζουν για δεκαετίες ολόκληρες τους ρυθμούς της ελληνικής ζωής προσφέρονται απλόχερα μέσα από την ντοπιολαλιά της γυναικείας αφήγησης. Η απουσία συναισθηματικής υπερβολής καθιστά το λόγο αυστηρό, γήινο, στέρεο και την ίδια στιγμή γλαφυρό, συγκινητικό, καίριο. Η συλλογική μας μνήμη βρίσκεται εδώ – για όλους μας υπάρχει κάτι λίγο ή κάτι πολύ να συλλέξουμε και να αφυπνίσουμε εντός μας!
Ίνδικτος, 2004, 238 σελ.
Τα τέλη του πάθους – Μάγδα Δ. Τσιρογιάννη
Γαβριηλίδης, 2007, 60 σελ.
Η ζωή του ανθρώπου είναι γραμμένο βιβλίο – Μάγδα Τσιρογιάννη
Σύζυγος στα δεκάξι, μάνα στα δεκαεφτά, χήρα στα δεκαοχτώ, η Ασημένια, το στερνοπαίδι μιας οικογένειας προσφύγων, γεννήθηκε στη Μακεδονία, έγινε η ίδια πρόσφυγας μέσα στη χώρα της και έζησε όλους τους κλυδωνισμούς και τις περιπέτειες που σημάδεψαν την ιστορία του εικοστού αιώνα. Η αγάπη και η προσφορά της είναι το θέμα αυτού του βιβλίου που αποτελεί επίσης και φόρο τιμής σε όλες τις γυναίκες που με καρτερία, υπερηφάνεια και σεμνότητα μας παρέδωσαν το νόημα της ζωής.
Κέδρος, 2008, 189 σελ.
Μαλαματένια – Μάγδα Τσιρογιάννη
Χρονικό
Μπορείς να κεντήσεις σταυροβελονιά τη ζωή ενός τόπου κι ενός λαού; Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα της Μάγδας Τσιρογιάννη στο χρονικό που καλύπτει το κύλισμα ενός αιώνα, του 20ού, στη Μακρινίτσα του Πηλίου. “Μαλαματένια” είναι το κεντρικό πρόσωπο του βιβλίου και στον επίλογο διαβάζουμε συνοπτικά το πώς και το γιατί του “χρονικού”:
Πολλές φορές αναρωτήθηκα γιατί έγραψα και ξαναέγραψα τη ζωή της Ελένης. Κατά τη διάρκεια της αρρώστιας της είχα την ευκαιρία να τη βλέπω πιο συχνά. Πέρασα πολλά απογεύματα μαζί της στον Άγιο Σάββα κι εκεί άρχισε να μου μιλάει για τη ζωή της, τα πρώτα χρόνια στη Μακρινίτσα και στο Λοζίνικο, τους τόπους που ήξερα και που ξάνοιξαν για μένα μ’ ένα μεγάλο διάστεμμα γύρω τους σαν φωτοστέφανο χωρίς χρυσάφι. Είδα τη ζωή της να οικονομείται και να γίνεται μορφή, προσπάθησα να κατανείμω στο γραφτό μου τα χαρίσματα όπως εκείνη μοίρασε τα προικιά της. Να τα μοιράσω και να μείνουν ακέραια. …Είχε ζήσει στη γη, την είχε δουλέψει και έφερνε μέσα της μια μεγάλη φωνή. Μεγαλωμένη στην παντοδύναμη προφορικότητα, ανέπτυξε την προσωπικότητά της με τις Ακολουθίες της Εκκλησίας, τη Φωνή Κυρίου και τους Βίους των Αγίων που διάβαζε τα απογεύματα του Σαββάτου, τις Κυριακές και τις παραμονές των μεγάλων εορτών, όταν δεν έπιανε εργόχειρο στα χέρια της. Όταν μιλούσε εκείνη, ζωντάνευε ένας ολόκληρος κόσμος. Μια δυνατή ταύτιση μ’ έκανε κι εμένα να τα ξαναπώ ίσως για να της μοιάσω, επειδή ήταν γεννημένη αφηγήτρια. Ο τίτλος “Μαλαματένια” ανακαλεί την εικόνα της με το μελιχρό πρόσωπο και τα καστανά μάτια γεμάτα χρυσές σκιές.
Το Ροδακιό, 2015, 318 σελ.
Λυρικές διηγήσεις – Μάγδα Τσιρογιάννη
Περιγραφή γραμμένη όπου γης
σε λάρνακα γλυφή μαλαματένια
βιβλίο, στίχος, ίνδαλμα μορφής
μες στην παλιά ηχώ την ασημένια.
Με στίχους που από τώρα μυστικό
δικό μου θα κρατούν Ημερολόγιο
ορκίζομαι, σε τύπο ποιητικό
κι ανοίγω το παλιό το Φυτολόγιο
στον όμορφο τον τρόπο του τον λόγιο
ν’ αντικριστώ με τέτοια αρματωσιά
κι ελέυθερη στου πόθου μου το ζώδιο
να γράφω
Το Ροδακιό, 2017, 245 σελ.
Η κάτω φωνή – Μάγδα Δ. Τσιρογιάννη
Πριν ακόμα να γίνει, η Ζήνα το είχε προετοιμάσει. Έτσι αυθόρμητα είχε κόψει ένα γαρίφαλο απ’ τη γαριφαλιά της και το έβαλε σε μία γλάστρα, αν ήταν Νοέμβριος, της Αγίας Αικατερίνης, αυτό θα ρίζωνε και θα μεγάλωνε, αλλά τώρα ήταν Ιούλιος και οι πιθανότητες να πιάσει ήταν μηδαμινές. Όμως πίστευε στο θαύμα. Δεν ήταν μόνον η σούβλα που ο οπλαρχηγός έμπηξε στο χώμα κι αυτή βλάστησε προεικονίζοντας την ανάσταση του γένους, ήταν κι εκείνη η βέργα που έκοψε απ’ του Φιλοπάππου για να στηρίξει το γιασεμί της και τη βρήκε γεμάτη φυλλαράκια ένα πρωί…
Παρασκήνιο, 2018, 136 σελ.
Η μεγαλύτερη διήγηση (2004), Ίνδικτος
Η ζωή του ανθρώπου είναι γραμμένο βιβλίο (2008), Κέδρος
Πεζά
Μαλαματένια (2015), Το Ροδακιό
Διηγήματα
Η κάτω φωνή (2018), Παρασκήνιο
Αφηγήσεις
Χρονογραφία (1996), Το Ροδακιό
Ποίηση
Τα τέλη του πάθους (2007), Γαβριηλίδης
Λυρικές διηγήσεις (2017), Το Ροδακιό
Πηγές: BIBLIONET, Το Ροδακιό, Γαβριηλίδης, Κέδρος, Ίνδικτος, Παρασκήνιο
