Αριστούχος της Θεολογικής Σχολής, σπούδασε Θεατρική Εμψύχωση, Δημόσιες Σχέσεις & Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ συνεχίζει με μεταπτυχιακές σπουδές στο ΕΑΠ, στην Ορθόδοξη Θεολογία. Για περισσότερο από μια δεκαπενταετία ασχολήθηκε με το ερασιτεχνικό Θέατρο και έχει γράψει, διασκευάσει και σκηνοθετήσει θεατρικά έργα και παραμύθια για παιδιά. Εργάστηκε ως εμψυχώτρια Θεατρικού Παιχνιδιού και είναι υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων στον Δήμο Κορυδαλλού, ενώ έχει τον συντονισμό κοινωνικών δράσεων και ομάδων εθελοντών. “Ο Βασίλης κι ο Αι Βασίλης”, μία ιστορία της για παιδιά, κυκλοφόρησε το 2011 από τις Εκδόσεις Παρρησία και οι ποιητικές της συλλογές “Ο Πίθος των Γυναικών” και “Η εποχή των λέξεων” κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις των Φίλων το 2013 και το 2015 αντίστοιχα. Κείμενα, δοκίμια και κριτικές της δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά και στο διαδίκτυο.
Ο πίθος των γυναικών (2013), Εκδόσεις των Φίλων
Η εποχή των λέξεων (2015), Εκδόσεις των Φίλων
Η αναιδής σκιά (2017), Αρμός
Άδηλον τραύμα (2019), Αρμός
Παραλλαγές στο παράφορο (2021), Αρμός
Πεζογραφία
Κείμενα μικρά σχεδόν ανήλικα (2017), Αρμός
Δοκίμια-Μελέτες-Ερμηνεία και κριτική
Η φέγγουσα κόρη (2020), Αρμός
Παιδική λογοτεχνία
Ο Βασίλης κι ο Άι Βασίλης (2011), Παρρησία
Συλλογικά έργα
Τα ποιήματα του 2015 (2016), Κοινωνία των (δε)κάτων
Όσα ο αφρός φλοισβίζει (2020), Ρώμη
Παραλλαγές στο παράφορο – Ελένη Λιντζαροπούλου
Με Αυτόν είμαι σύντροφοι
Με Εκείνον που δεν δίστασε να φύγει ορίζοντας
γι’ αλλού τον εαυτό Του
Πάγωσε, κυλίστηκε, πληγώθηκε
Άθλιος νικητής, το έχετε ξαναδεί ποτέ;
Με Αυτόν είμαι
Κάθε πρωί ξυπνά για την δουλειά, ανοίγει το
παράθυρο και βλέπει πρώτη φορά τον ουρανό
Παίρνει τις πέτρες από τα χέρια του κόσμου και
τις κάνει θαύματα
Ύστερα ακουμπάει ολόχαρος τα κορίτσια
Και τότε δὲν τὰ ἀγγίζει πιὰ ὁ θάνατος
Ποίηση, Αρμός, 2021, 92 σελ.
Ο Βασίλης κι ο Άι Βασίλης – Ελένη Λιντζαροπούλου
Ένα βιβλίο που έρχεται να απαντήσει στο ερώτημα αν υπάρχει Άγιος Βασίλης, μπορεί να θεωρηθεί παιδικό και πράγματι να είναι.
Όμως το ερώτημα δεν είναι μόνο παιδικό. Ξεκινά από τη μικρή μας ηλικία και βασανίζει τα παιδιά και τα εγγόνια μας κάνοντας πολλά παιδικά μάτια να κλάψουν αλλά και πολλούς ενήλικες να αισθανθούν αμήχανοι και στριμωγμένοι μπροστά σ’ αυτό το ερώτημα.
Μέσα από τον τρυφερό και έγκυρο λόγο του βιβλίου, μαζί με το μικρό Βασίλη, μαθαίνουμε και οι μεγάλοι την ιστορία του Άι Βασίλη αλλά και του Santa Claus.
Μαθαίνουμε πώς γεννήθηκε η σχέση των δύο με τα παιδιά και ανακαλύπτουμε την αληθινή απάντηση στο ερώτημα:
“Υπάρχει Άγιος Βασίλης;”
Εικονογράφηση: Μαρία Πεπονά
Παιδική λογοτεχνία, Παρρησία, 2011, 31 σελ.
Ο πίθος των γυναικών – Ελένη Λιντζαροπούλου
ΓΥΝΑΙΚΑ
Σε βρήκα πάλι με πυρπολημένα βλέφαρα
Να ξεπλέκεις τους χρησμούς στης μνήμης τ’ αργυρό πηγάδι
Πυθία άλλοτε με δάφνες
Κι άλλοτε δούλη στα υπόγεια των καιρών
Ολόφωτη
Ανθοστόλιστη
Θάλλουσα
Θάλπουσα
Γυμνή στις περιφορές των αγίων
Μαινάδα
Άρπια
Σκύλα
Σε βρήκα
Η μεταξωτή ραφή
Έκλεινε το στόμα σου
σε μια ευθεία γραμμή αναίτιας υποχώρησης.
Εικονογράφηση: Ιωάννα Ασσάνη
Ποίηση, Εκδόσεις των Φίλων, 2013, 86 σελ.
Η εποχή των λέξεων – Ελένη Λιντζαροπούλου
ΜΝΗΜΗ ΘΑΝΑΤΟΥ ΙΙ
Θα ξεχαστούν εύκολα
οι καθημερινές ανθρώπινες ιστορίες
Ένα σπίτι που νοικιάστηκε τον Ιούλιο
μια αναίτια αυτοκτονία
ο ολονύκτιος ψίθυρος δυο εραστών
Εξάλλου αυτές συνέχεια συμβαίνουν.
Υπάρχουν στη μνήμη μόνον όσων τις ζουν
και, ως φαίνεται,
δεν επηρεάζουν το μέλλον
της ανθρωπότητας.
Αλλιώς θα βοούσαν τα κοιμητήρια
Ποίηση, Εκδόσεις των Φίλων, 2015, 80 σελ.
Κείμενα μικρά σχεδόν ανήλικα – Ελένη Λιντζαροπούλου
Φόβος, έρωτας, θάνατος, ζήλεια, μνήμη, προδοσία, ελπίδα…
Κείμενα μικρά σχεδόν ανήλικα;
Ναι.
Γιατί πως μπορεί να ενηλικιωθεί ο φόβος ή ο θάνατος, αλλά και η αμεριμνησία του έρωτα ή η βεβαιότητά του;
Η ποιήτρια Ελένη Λιντζαροπούλου, στην πρώτη της πεζογραφική απόπειρα, επιβεβαιώνει την
αγάπη και την προτίμησή της στην μικρή φόρμα, εκθέτοντας κείμενα, σαν παραμύθια ή όνειρα
άλλων, βγαλμένα από “μία μυστική κρύπτη για το αδύνατο”, αθέατη και άγνωστη στους πολλούς.
Πεζογραφία, Αρμός, 2017, 60 σελ.
Η αναιδής σκιά – Ελένη Λιντζαροπούλου
Πόση υποκρισία για μια τήβεννο;
Όση εκπόρνευση για ένα βραβείο.
Καμία πλάνη
Η φωτιά θ’ ακυρώσει την Αθανασία
Αυτή είναι η τιμωρία
για την Ύβρη και την Αναίδεια
Ποίηση, Αρμός, 2017, 66 σελ.
Άδηλον τραύμα – Ελένη Λιντζαροπούλου
«Στον Κώστα Αγόρα»
Πόσο με πληγώνουν οι Κούροι
αυτοί που εγκαταλείφθηκαν
γιατί ράγισαν
Πόσο μου βαραίνουν τα μάτια
Δεν είναι άγνοια
Ανοησία ή ντροπή
Είναι που ξέρω καλά
Πως αυτά τα ξαπλωμένα αγάλματα
Έδειχναν
Πολύ νωρίτερα
Τι θα έπρεπε να γίνει
Κανείς όμως δεν είδε
Το μέλλον
Μέσα από τα τυφλά μάτια τους
Ούτε κανείς κατάλαβε
Την υπέρβαση της αντοχής
Ποίηση, Αρμός, 2019, 112 σελ.
Η φέγγουσα κόρη – Ελένη Λιντζαροπούλου
Κείμενα και μελετήματα για το έργο της Ελένης Λαδιά
Το βιβλίο αυτό δεν ήταν προγραμματισμένο, ούτε καν αχνά σχεδιασμένο έστω και κάπου στα βάθη του μυαλού μου. Ξεφύτρωσε σχεδόν ξαφνικά, σαν ένα αγριολούλουδο, μια παπαρούνα στον ανοιξιάτικο κάμπο, για να μου δώσει μεγάλη χαρά. Στις σελίδες του περιλαμβάνονται όλα τα κείμενα τα οποία γράφτηκαν στα δεκαπέντε χρόνια γνωριμίας μας και μελέτης του έργου της Ελένης Λαδιά, από το 2005 ως σήμερα.
Μικρά αφηγήματα, μελετήματα, κριτικές, προτάσεις διδακτικής προσέγγισης της πεζογραφίας της, αλλά και κάποια ποιήματα με αφορμή βιβλία της ή αφιερωμένα σ’ εκείνην, αποτυπώνουν όχι μόνο τη σχέση μας, τον θαυμασμό και την εκτίμησή μου στο έργο της και την βαθύτατη επιρροή και έμπνευση που γεννά η διαρκής σπουδή στον πνευματικό μόχθο μιας συγγραφέως του διαμετρήματος της, αλλά και την κατάδυσή μου στο πέλαγος της συγγραφικής της δημιουργίας.
Αν από την θεολογική επιστήμη και την λογοτεχνία, τομείς στους οποίους κινείται το βιβλίο, ο αναγνώστης διαπιστώσει ότι περνώ στην τρυφερότητα, είναι γιατί η συγγραφέας, μυθολογική και παράδοξη, ως μύστις ελευσίνια, στα μάτια μου παραμένει πάντα και Φέγγουσα και Κόρη.
Ερμηνεία και κριτική, Αρμός, 2020, 274 σελ.
Πηγές: Biblionet, Εκδόσεις των Φίλων, Αρμός, Παρρησία
